Bethany vertelde dat ze op zoek was naar een gevoel van gemeenschap en doelwit toen ze voor het eerst in contact kwam met de cult. De groep had een charismatische leider die haar het gevoel gaf dat ze erbij hoorde, en ze werd snel in hun wereld gezogen.
Aanvankelijk voelde Bethany zich aangetrokken tot de positieve boodschappen van de cult over liefde en acceptatie. Maar naarmate de tijd verstreek, begon ze te beseffen dat er iets niet klopte. De groep begon haar te isoleren van haar vrienden en familie, en ze werd gedwongen te werken voor zeer weinig geld.
Bethany's punt brak toen ze werd gevraagd om actief te worden in de werving van nieuwe leden. Ze begon zich ongemakkelijk te voelen bij het idee om anderen in dezelfde situatie te brengen als zijzelf, en ze besloot de cult te verlaten.
Het verlaten van de cult was geen gemakkelijke taak. Bethany was bang voor de gevolgen en ze wist niet waar ze anders heen moest. Maar met de steun van haar vrienden en familie lukte het haar uiteindelijk om los te komen.
Bethany's verhaal is een krachtige herinnering aan de gevaren van culten en de moed die nodig is om ze te verlaten. Het is ook een verhaal van hoop en herstel, en een herinnering dat je altijd sterker bent dan de omstandigheden waarin je belandt.