Hinduların bir geleneği vardır. Çocukları evlenmeden önce bir tapınağa gider ve bir Hindu rahibiyle konuşur. Rahip, çocuğun geçmiş yaşamındaki günahları hakkında konuşur ve şimdiki yaşamında ne yapması gerektiği konusunda tavsiyelerde bulunur. Bu geleneğin amacı, çocuğu evliliğin sorumluluklarına hazırlamaktır.
Bir zamanlar, bir baba olan Hindu, oğlunu evlendirmeden önce bir tapınağa götürdü. Rahip, oğluna geçmiş yaşamındaki günahlarını anlattı ve şimdiki yaşamında tövbe etmesi gerektiğini söyledi. Oğul, rahibin sözlerini dinledi ve tövbe etmeye karar verdi.
Oğul, evlendikten sonra iyi bir koca ve baba oldu. Karısını ve çocuklarını çok seviyordu ve hiçbir zaman geçmiş yaşamındaki günahlarını tekrarlamadı. Baba Hindu, oğlunun evliliğinin mutlu ve başarılı olmasından çok mutluydu.
Bir gün, oğul ve baba birlikte tapınağa gittiler. Rahip, oğluna geçmiş yaşamındaki günahların artık affedildiğini söyledi. Oğul çok mutlu oldu ve babasına teşekkür etti.
Baba Hindu, oğluna şöyle dedi: "Oğlum, geçmişte yaptığın hatalar için üzülme. Önemli olan, şimdiki yaşamında doğru yapmaktır. Günahların affedilmiş olabilir, ancak yaptıklarını asla unutma. Çünkü bu hatalar, seni gelecekte daha iyi bir insan yapacak derslerdir."
Oğul, babasının sözlerini hiç unutmadı. İyi bir insan olarak yaşadı ve herkes tarafından sevildi.
Hikayenin Özeti
Bu hikaye, geçmiş yaşamlarımızdaki hataların bugünkü hayatımızı etkileyebileceğini öğretir. Ancak, şimdiki yaşamımızda yaptığımız iyi işlerle geçmişteki günahlarımızı affettirebiliriz. Geçmişteki hatalarımızdan ders çıkarmalı ve gelecekte daha iyi bir insan olmaya çalışmalıyız.