Bonda

Słyszałam o bondzie długo przed tym, zanim go spróbowałam. Tak długo, że zaczęłam wątpić, czy w ogóle jest prawdziwy. Ludzie mówili o nim jak o magicznym jedzeniu, które miało moc przenoszenia ich do innego wymiaru. Inni ostrzegali mnie, żeby trzymać się od niego z daleka, ponieważ uzależniał mocniej niż heroina.

W końcu ciekawość zwyciężyła nad strachem i postanowiłam sama przekonać się, czym jest ten słynny bonda. Udałam się do lokalnego sklepu spożywczego i kupiłam paczkę. Była niewielka i niezbyt ciężka, ale kiedy otworzyłam ją w domu, moje nozdrza wypełnił cudowny zapach przypraw.

Wyjęłam kilka kawałków i wzięłam jeden do ust. Moje zęby zatopiły się w miękkim, wilgotnym wnętrzu, a fala smaku eksplodowała w mojej głowie. Było słodkie, pikantne i tak aromatyczne, że poczułam, jak moje oczy zaczynają się zamykać z rozkoszy.

Jadłam kawałek za kawałkiem, aż skończyła mi się paczka. Czułam się pełna i zadowolona, ale też dziwnie spokojna. Byłam w zupełnie innym stanie niż zwykle. Wszystko wydawało się jasne i wyraźne, a moje myśli płynęły swobodnie. Czułam, jakbym mogła osiągnąć wszystko, czego bym tylko chciała.

Zrozumiałam wreszcie, dlaczego ludzie mówili o bondzie jak o magicznym jedzeniu. Nie był on uzależniający w sensie fizycznym, ale uzależniał psychicznie. Dawał poczucie szczęścia i spokoju, którego nie można było odnaleźć nigdzie indziej.

Od tamtej pory jem bondę regularnie. Nie jem jej dużo, bo nie chcę się od niej uzależnić, ale zawsze kiedy jej spróbuję, czuję się tak, jakbym była w innym świecie. Jest to moje małe, prywatne szczęście, które dzielę tylko z najbliższymi przyjaciółmi.

Jeśli nigdy nie próbowałeś bondy, to zachęcam Cię do spróbowania. Może się okazać, że jest to Twoje nowe ulubione jedzenie.

Ciekawostki o bondzie: