Toe ek onlangs op sosiale media was, het ek 'n opmerking gesien wat my laat dink het aan die ikoniese sokkerwedstryd tussen Brighton en Liverpool.
As 'n toegewyde sokkerliefhebber was ek opgewonde om hierdie botsing van twee sokkermagte te aanskou. Maar wat ek gevind het, was nie soseer 'n wedstryd nie, maar eerder 'n sosiale media-stroping.
Die kommentaarafdeling was vol met aanhangers van beide spanne wat mekaar beledig en beskuldig het. Ek was geskok oor die hoeveelheid haat en giftigheid wat vertoon word. Dit was nie die sportgees wat ek gewoond was nie.
Terwyl ek deur die kommentaar geskrool het, het ek agtergekom dat baie van die aanhangers anoniem was. Hulle het skuilname gebruik en het soos sleutelbordkrygers opgetree, weggekruip agter die veil van die internet.
Dit het my laat wonder oor die impak wat sosiale media op ons sportkultuur het. Het dit ons meer verdeeld gemaak? Het dit die lyn tussen passie en haat verskuif?
Ek glo dat sosiale media 'n kragtige hulpmiddel kan wees om mense bymekaar te bring en gemeenskappe te bou. Maar dit kan ook gebruik word om verdeeldheid te saai en haat te versprei.
As ons wil hê dat sokker 'n sport van passie en eerbied moet bly, moet ons die manier waarop ons sosiale media gebruik, heroorweeg. Ons moet ons woorde versigtig kies en ons nie laat verlei om tot die laagste vlakke van bespotting en belediging af te daal nie.
Die Brighton vs Liverpool-wedstryd het my 'n belangrike les geleer. Sosiale media kan 'n kragtige hulpmiddel wees, maar dit kan ook 'n gevaarlike wapen wees. Laat ons dit verantwoordelik en met respek vir mekaar gebruik.
Want uiteindelik is sokker 'n spel, en spel is veronderstel om pret te wees.