Bruma: De zwaan, de kikker en de zwaluw

Het sprookje van de zwaan, de kikker en de zwaluw is een klassieker met een moraal die we allemaal kennen, maar soms vergeten we hem. Het gaat over hoe belangrijk het is om te accepteren dat iedereen anders is. De moraal is dat we elkaar moeten accepteren zoals we zijn, ook al zijn we anders.
Het verhaal gaat als volgt: Er was eens een zwaan, een kikker en een zwaluw die vrienden waren. De zwaan was prachtig, met zijn lange witte veren en sierlijke houding. De kikker was groen en lelijk, met grote ogen en een brede mond. De zwaluw was klein en bruin, met snelle vleugels en een scherp oog.
De zwaan hield van het water en zwom de hele dag. De kikker hield van eten en zat de hele dag op een lelieblad om insecten te vangen. De zwaluw hield van vliegen en bracht zijn dagen door met het jagen op muggen.
Op een dag besloten de drie vrienden om een wedstrijd te houden. Ze gingen naar een meer en besloten om te zien wie het verst kon vliegen. De zwaan won, want hij had lange sterke vleugels. De zwaluw werd tweede, met zijn snelle vleugels. De kikker kwam als laatste, want hij kon niet vliegen.
De kikker werd verdrietig omdat hij de wedstrijd had verloren. Hij zei tegen de zwaan en de zwaluw: "Ik wens dat ik net zo mooi was als jullie."
De zwaan en de zwaluw keken elkaar aan en zeiden: "Maar je bent op je eigen manier mooi. Je bent groen en lelijk, maar je bent ook lief en vriendelijk."
De kikker realiseerde zich dat ze gelijk hadden. Hij was misschien niet mooi, maar hij was een goede vriend. En dat is wat echt belangrijk is.
*
Dit sprookje leert ons dat we niet anders hoeven te zijn dan we zijn. We moeten onszelf accepteren voor wie we zijn, ook al zijn we anders. Iedereen heeft zijn eigen unieke talenten en gaven. Het belangrijkste is om onszelf te zijn en elkaar te accepteren zoals we zijn.