Bhí mé ag smaoineamh ar an gceist seo le cúpla seachtain anois, agus ní féidir liom é a chur amach as mo cheann. Cén fáth go bhfuil na rudaí a fhágann muid i gcónaí níos fearr ná na rudaí a bhfuil muid ag coinneáil? Is é sin, más rud é go bhfuil an-áthas orainn maidir le rud éigin, cén fáth go bhfuil muid chomh sásta leis a fhágbháil?
I mo thaithí féin, tá sé seo fíor i ngach gné de mo shaol. An deirfiúr a chuir mé chun cónaí i dtír eile, an pósadh a d'fhág mé, an phost a d'fhág mé, na daoine ar fad a bhuail mé agus anois nach bhfuil in mo shaol. Ní hamháin go bhfuil na rudaí seo uile sásta agam, tá siad níos fearr fós ná mar a bhí nuair a bhí siad agam.
Agus ní misa amháin atá amhlaidh. Tá sé seo fíor do go leor daoine eile a bhfuil aithne agam orthu. Ó mo chairde go dtí mo theaghlach, tá daoine ann i gcónaí ag caint faoin gceart a rinne siad rud éigin nó duine éigin a fhágbháil.
Mar sin, cén fáth go bhfuil sé seo mar seo? Cén fáth go bhfuil na rudaí a fhágann muid i gcónaí níos fearr ná na rudaí a bhfuil muid ag coinneáil?
Tá cúpla teoiric agam. An chéad cheann ná go bhfuil muid i gcónaí ag féachaint ar an nglas atá ar an taobh eile. Nuair a bhíonn rud éigin againn, is féidir linn feabhas a fheiceáil air. Ach nuair a fhágann muid é, is féidir linn a fheiceáil faoi mar a bhí sé go díreach.
An dara teoiric ná go bhfuil muid ag idéalú na rudaí a fhágann muid. Nuair a bhíonn rud éigin againn, is féidir linn a ghlacadh go furasta. Ach nuair a fhágann muid é, is féidir linn tús a chur le smaoineamh air agus a fháil amach cad a chiallaíonn sé dúinn go díreach.
B'fhéidir go bhfuil na teoiricí seo ceart. B'fhéidir nach bhfuil sé. Ach tá a fhios agam seo: na rudaí a fhágann muid i gcónaí níos fearr ná na rudaí a bhfuil muid ag coinneáil. Agus b'fhéidir go bhfuil sé OK mar sin.
B'fhéidir gurb é an rud is fearr a dhéanaimid ná na rudaí a fhágann muid a fhágáil. B'fhéidir go bhfuil an glas ar an taobh eile. B'fhéidir go bhfuil muid ag idéalú na rudaí a fhágann muid. B'fhéidir nach bhfuil aon rud ceart nó mícheart. B'fhéidir go bhfuil sé seo ach mar atá an saol.
Ach is rud amháin cinnte: na rudaí a fhágann muid i gcónaí níos fearr ná na rudaí a bhfuil muid ag coinneáil. Agus b'fhéidir go bhfuil sé OK mar sin.
Cén fáth go bhfuil na rudaí a fhágann muid i gcónaí níos fearr?