Canal Pride Amsterdam

"Amstelveen! Wij gaan naar het Amstelhotel!" riep mijn tante. Ik werd wakker en kreeg een fijn gevoel van binnen. Ik had zin in de Canal Pride op zaterdag.
Ik ben er ooit al eens geweest, heel lang geleden. Wel 5 jaar geleden! De laatste 4 jaar kon de Canal Pride niet doorgaan wegens corona en daarom had ik er ontzettend veel zin in. Het is altijd gezellig op de boten met veel muziek, gezellige mensen en ook het publiek langs de kant is enthousiast.
Ook had ik zin om met mijn familie te varen. Ik heb vier tantes en twee ooms. Ik zie mijn tantes en ooms al sinds ik geboren ben. Ze zijn net als mijn tweede ouders. Ook zie ik ze heel vaak. Vaak gaan wij samen wat leuks doen zoals naar een museum of gewoon wandelen.
"Zullen we allemaal samen op de boot van tante Marian gaan?" vroeg ik. "Ja, lijkt me wel leuk!" zei mijn tante. We verdeelden de taken. Mijn tante zou de drankjes kopen, mijn oom zou de muziek regelen. Ik moest ook nog wat doen, maar ik wist nog niet wat.
Een week later, op zaterdag, was het zover. Het was prachtig weer. Iedereen was op tijd. Mijn oom had een hele goede playlist gemaakt. Ik had de taak gekregen om de hapjes te maken. Ik maakte een grote schaal met wraps en een fruitsalade.
We voeren om 13.00 uur weg. Sommige boten waren al aan het varen. We zagen ook de grote boten vol met mensen. Wat heerlijk om eindelijk weer te kunnen varen met de Canal Pride. We hadden een ontzettend leuke dag. We hebben veel gelachen en we hebben genoten van de muziek.
Het was een dag om nooit meer te vergeten. Met mijn hele familie op de boot. We houden van elkaar en dat voel je.