Carles Puigdemont: Vlaamse Gastvrijheid versus Rechtsstaat




Door een anonieme Vlaming met een hart voor zowel zijn land als de rechtsstaat

Als Vlaming volg ik al geruime tijd het verhaal rond Carles Puigdemont met een mengeling van verontwaardiging, verbazing en schaamte. Verontwaardiging over de behandeling van deze democratisch verkozen politicus door de Spaanse justitie, verbazing over de gebrekkige kennis van rechtsstaat en democratie in sommige Vlaamse kringen, en schaamte over de hypocrisie van onze politici.

De zaak-Puigdemont is een complexe kwestie, maar de essentie ervan is eenvoudig: Puigdemont is een in Spanje gekozen politicus die wordt vervolgd wegens vermeende misdrijven die hij heeft gepleegd in uitoefening van zijn functie. De aanklachten tegen hem zijn politiek gemotiveerd en de Spaanse justitie heeft herhaaldelijk bewezen niet onafhankelijk te zijn.

Puigdemont is gevlucht naar België, waar hij asiel heeft aangevraagd. De Belgische justitie heeft zijn uitlevering aan Spanje geweigerd, omdat zij twijfelt aan de onafhankelijkheid van de Spaanse rechtspraak. Dit heeft geleid tot een diplomatiek conflict tussen België en Spanje.

In Vlaanderen is er veel sympathie voor Puigdemont. Hij wordt gezien als een verdediger van de Vlaamse zelfbeschikking en als een slachtoffer van het Spaanse "onderdrukkingsregime". Deze sympathie is begrijpelijk, maar zij mag niet leiden tot een blinde steun voor Puigdemont.

Het is belangrijk om te beseffen dat Puigdemont niet alleen een slachtoffer is, maar ook een dader. Hij heeft de Spaanse wet overtreden door een onwettig referendum over de onafhankelijkheid van Catalonië te organiseren. Dit referendum was in strijd met de Spaanse grondwet en Puigdemont wist dat hij de wet overtrad.

Daarmee wil ik niet zeggen dat Puigdemont moet worden uitgeleverd aan Spanje. De Spaanse justitie is niet onafhankelijk en Puigdemont zou daar geen eerlijk proces krijgen. Maar het is belangrijk om te erkennen dat Puigdemont niet alleen een onschuldige slachtoffer is.

De zaak-Puigdemont is een uitdaging voor de Belgische rechtsstaat. Onze justitie moet een moeilijke afweging maken tussen de bescherming van de rechtsstaat en de Vlaamse gastvrijheid. Ik hoop dat onze justitie de wijsheid en de moed heeft om de juiste beslissing te nemen.

Als Vlaming wil ik dat mijn land een veilig thuis is voor iedereen die vervolgd wordt omwille van zijn politieke overtuigingen. Maar ik wil ook dat mijn land een rechtsstaat is, waar iedereen gelijk is voor de wet.

De zaak-Puigdemont is een test voor onze Vlaamse identiteit. Laten we hopen dat we als Vlamingen de moed hebben om onze gastvrijheid en onze rechtsstaat te verdedigen.

Schrijver van deze tekst: Anonieme Vlaming