Ceannaire Oilimpeach Kellie Harrington

Bhí spórt i gcónaí mar chuid lárnach de mo shaol. Rugadh mé i bPort Láirge, cathair bheag ar chósta thoir theas na hÉireann. Tháinig mé suas ag imirt sacar, cispheil agus haca le mo chairde ar shráideanna na cathrach. D’éirigh liom go maith i ngach spórt acu, ach bhí mo chroí le lámhach. Nuair a bhí mé ina déagóir, bhain mé suim i mboscadh. Thosaigh mé ag dul go club áitiúil agus thit mé i ngrá leis an spórt seo an t-am ar fad. Bhí sé athrú go hiomlán ó spóirt eile a bhí mé ag imirt, ach is é seo an spórt a bhí deartha dom.

Tar éis cúpla bliain ag traenáil, chuardaigh mé mo chéad chomórtas. Bhí mé ana-néiríoch, ach rinne mé an-mhaith agus bhuail mé an cluiche ceannais. B’shin mo chéad bhua mhór agus thug sé dom an misneach leanúint ar aghaidh leis an spórt seo. Lean mé ar aghaidh ag traenáil go dian agus ag dul i ngleic i gcomórtais. Bhain mé níos mó bua agus thosaigh mé ag ionadú mo thír ar an leibhéal idirnáisiúnta. B’shin an bhliain 2018 nuair a bhuaigh mé mo chéad bhonn óir Eorpach.

Sa bhliain 2021, roghnaíodh mé chun Éireann a ionadú ag na Cluichí Oilimpeacha i Tóiceo. B’shin an chomórtas is mó i mo shaol agus bhí mé ar tí go leor. Ghnóthaigh mé mo chéad chluiche ar an gcur chuige ach cailleadh mé an dara cluiche liom. Bhí mé sáraithe ach níor lig mé dom féin fáil aníos. Lean mé ar aghaidh ag traenáil go dian agus bhí mé cinnte go mbainfinn an chéad áit. Sa chluiche ceannais, bhuail mé an cluicheoir ó Iodáil go héasca agus ghlac mé an bonn óir.

B’shin an lá is mó i mo shaol. Ní hamháin go raibh mé ina cheannaire Oilimpeach ach bhinnse an chéad bhean Éireannach riamh a bhuaigh bonn óir i mboscadh. Bhí mé an-bhródúil as mé féin agus as mo thír. Tháinig mo shiúlóid guaisce baile chugam agus bhuail an slua go fiáin mé. B’shin an lá a chuimhneoidh mé go deo.

Is cosúil le scéal siamsaíochta mo thuras chun na gCluichí Oilimpeacha. Bhí ardú agus ísealta agam ar an mbealach, ach níor lig mé dom féin fáil aníos. Lean mé ar aghaidh ag creidiú i mé féin agus ag obair go dian, agus sa deireadh bhain mé mo chuspóirí amach. Is é an t-ardú is mó a fuair mé ar an mbealach an tacaíocht a fuair mé ón mo mhuintir agus ón mo chairde. Bhí siad i mo chorn ar gach céim den mbealach, agus ní bheadh ​​mé áit ar bith gan iad.

Is sampla iontach mé de conas is féidir le duine ar bith a chuspóirí a bhaint amach más rud é go mbíonn an toil aige agus go bhfuil se sásta le hobair chrua. Ní raibh mé an spéirbhean is fearr ar domhan, ach bhí an toil agam agus bhí mé sásta dul i ngleic le dúshláin. Sa deireadh, bhain mé mo chuspóirí amach. Má tá aisling agat, ná lig do dhuine ar bith insint duit nach bhféidir é a dhéanamh. Lean ar aghaidh ag creidiú i do chuid féin agus ag obair go dian, agus beidh tú ábalta do chuspóirí a bhaint amach freisin.