Cebu Pacific Flight: Ang Aking Nakakatawa ngunit Nakakatuwang Karanasan

Isinulat ni: Marissa
Salamat sa Diyos at buhay pa ako para ikwento ang aking nakakatawa ngunit nakakahiyang karanasan sa isang flight ng Cebu Pacific.
Naalala ko noong nakaraang taon, kailangan kong lumipad mula Maynila patungong Cebu para sa isang business trip. Na-book ko ang aking flight online at hindi ko magawang magdala ng hand carry bag dahil sa aking budget.
Noong araw ng aking flight, maaga akong dumating sa airport para makaiwas sa trapik. Naghintay ako sa aking flight at nakatulog nang hindi sinasadya. Nagising ako nang may biglaang paggalaw, at nakita ko ang mga tao na naglalakad na patungo sa eroplano.
Sa pagmamadali, kinuha ko ang aking bag at tumakbo patungo sa eroplano. Pagsakay ko sa eroplano, napansin ko na may hawak akong maliit na bag na may mga gamit ng aking anak. Nagtaka ako, pero wala na akong oras para mag-isip kung ano ang nangyari.
Umupo ako sa aking lugar at sinimulan kong hanapin ang mga mahahalagang dokumento ko. Hindi ko mahanap ang aking passport at wallet! Naisip ko na baka naiwan ko ito sa bahay, pero sigurado akong dala ko ito bago ako umalis.
Nagsimula akong mag-panic at tumayo para tawagin ang flight attendant. Sinabi ko sa flight attendant na nawala ang aking passport at wallet. Nakita ko ang pagkabigla sa kanyang mukha.
"Miss, hindi puwede kang lumipad kung wala kang passport," aniya.
"Pero sigurado akong dala ko ito!" sabi ko.
Sinabi ng flight attendant na kailangan kong bumalik sa terminal para hanapin ang aking mga gamit. Hindi ako makapaniwala na nangyari ito sa akin.
Bumaba ako sa eroplano at bumalik sa terminal. Tinanong ko ang mga ground staff kung may nakakita ng aking passport at wallet, ngunit wala silang nahanap.
Umiiyak na ako sa puntong iyon dahil naisip ko na hindi na ako makakauwi. Sa kabutihang-palad, may isang ground staff na nag-alok ng tulong. Tinanong niya ako kung saan ako nakaupo sa eroplano, at sinabi ko sa kanya na sa window seat ako.
Pagkatapos ay pumunta siya sa eroplano at hinanap ang aking mga gamit. Makalipas ang ilang minuto, bumalik siya dala ang aking passport at wallet!
Masayang-masaya ako at niyakap ko ang ground staff. Nagpasalamat ako sa kanya ng maraming beses. Pagkatapos, bumalik ako sa eroplano at sumakay sa aking flight.
Noong nasa ere na kami, nakita ko ang flight attendant na nakita ko kanina. Ngumiti siya sa akin at sinabi, "Mabuti na lang at nahanap mo ang iyong mga gamit."
"Salamat sa inyo," sabi ko. "Hindi ko alam kung ano ang mangyayari sa akin kung hindi ninyo ako tinulungan."
"Walang anuman," aniya. "Masaya ako na nakatulong kami."
Pagkatapos ng karanasang iyon, natuto akong maging mas maingat sa aking mga gamit. Natuto rin akong maging mas mapagpasalamat sa mga taong tumutulong sa akin.
At siyempre, hindi ko makakalimutan ang nakakatawa ngunit nakakahiyang karanasan ko sa flight ng Cebu Pacific. Ito ay isang karanasan na tiyak na ibabahagi ko sa mga anak ko at apo ko, at magiging dahilan upang magtawanan kami.