CID

एका पहाडी गावच्या जंगलात एक लहानशा झोपडी होती. त्यात एक म्हातारा माणूस आणि त्याचा लहान मुलगा राहायचे. म्हातारा माणूस शेती करून आपला आणि आपल्या मुलाचा उदरनिर्वाह करायचा. त्यांच्याकडे काही शेळ्या आणि बकरी होत्या. मुलगा शेळ्या आणि बकरी चरायला घेऊन जायचा.

एका दिवशी मुलगा शेळ्या आणि बकरी चरायला घेऊन गेला होता. तो झाडीतुन जात असता त्याला एक चोपलेले साप दिसले. तो साप म्हणाला, "मला पाय नाहीत. मला तुझ्या पाठीवर बसवून घेऊन जा. मी तुला तुझ्या घरी पाच कळश सोने देईन." मुलगा संदिग्ध झाला. तो म्हणाला, "तू मला फसवणार नाहीस ना?"

साप म्हणाला, "नाही, मी तुला फसवणार नाही. तू मला तुझ्या पाठीवर बसवून घेऊन जा, आणि मी तुला तुझ्या घरी पाच कळश सोने देईन." मुलगा शेवटी पटला. त्याने सापाला आपल्या पाठीवर बसवून घेतले आणि घरी आला.

म्हाताऱ्या माणसाला ही गोष्ट आवडली नाही. त्याने सापाला घराबाहेर काढले आणि आपल्या मुलाला सांगितले की, "हा साप तुला फसवू शकतो. त्याच्यावर विश्वास ठेऊ नकोस." पण मुलगा आपल्या वडिलांना ऐकला नाही. तो सापाला पाठीवर बसवून शेळ्या आणि बकरी चरायला घेऊन गेला.

ते दोघे जंगलात जात असताना साप म्हणाला, "मी आता जातो. तू माझ्या घरी जा आणि मला पाच कळश सोने दे." मुलगा सापाच्या घरी गेला. त्याला तेथे पाच कळश सोने दिसले. तो ते सोने आपल्या घरी घेऊन आला.

म्हाताऱ्या माणसाला खूप आनंद झाला. त्याने त्या सोन्याने त्याच्या मुलाचे लग्न लावले. ते दोघे सुखरूप राहिले.

शिक्षा: लालचीपणा हा चांगला गुण नाही. त्यामुळे आपले नुकसान होऊ शकते.