Club of Cerkel, ofte toch een andere naam?

Het debuut van Cercle Brugge in de Jupiler Pro League was ronduit indrukwekkend. Met 4 zeges en 2 gelijke spelen uit de eerste 6 wedstrijden stond de promovendus meteen op de 5de plaats in het klassement. Een verrassing? Zeker niet voor wie de voorbereiding van de Vereniging volgde. Coach Yves Vanderhaeghe bouwde met Cercle een hechte kern uit, die bovendien erg veel kwaliteit herbergt.

Toch kreeg de promovendus ook al enkele tikken te verwerken. Zo verloor Cercle met 0-4 van Club Brugge en met 1-3 van AA Gent. Twee nederlagen die aantonen dat de Bruggelingen nog altijd een werkpuntje hebben: de defensie. Maar dat neemt niet weg dat Cercle nu reeds meedraait in de subtop van onze eerste klasse. En dat is een verwezenlijking die niemand had verwacht.

De sterktes van Cercle

De grootste sterkte van Cercle is ongetwijfeld de hechte groep. De spelers vormen een echt team, waarin iedereen voor elkaar door het vuur gaat. Dat is ook te zien op het veld, waar Cercle altijd strijdend voor de dag komt.

Een andere sterkte van Cercle is de aanval. Met spelers als Rabbi Matondo, Franck Kanouté en Lyle Foster beschikt de Vereniging over een aanvalslinie die elk moment kan toeslaan.

De werkpunten van Cercle

Zoals reeds gezegd, heeft Cercle nog enkele werkpunten. Zo is de defensie nog niet altijd even stabiel. De Bruggelingen slikten al 14 doelpunten in 6 wedstrijden, wat veel is voor een ploeg die wil meedraaien in de subtop.

Een ander werkpunt is de ervaring. Cercle is een jonge ploeg, met veel spelers die nog niet veel ervaring hebben op het hoogste niveau. Dat kan soms leiden tot fouten, die afgestraft worden door de tegenstander.

De toekomst van Cercle

De toekomst van Cercle ziet er veelbelovend uit. De ploeg heeft veel potentieel en is nog volop in ontwikkeling. Als de Bruggelingen hun werkpunten wegwerken, dan kunnen ze nog een mooie rol spelen in de Jupiler Pro League.

Het is nog te vroeg om te zeggen waar Cercle zal eindigen, maar het is duidelijk dat de Vereniging een ploeg is om rekening mee te houden. Met hun aanvallende kwaliteiten en hun hechte groep kunnen de Bruggelingen ver komen.

Toen Cercle Brugge in 1930 landskampioen werd, was er een grote parade door de stad. De spelers zaten allemaal op een open bus, en de supporters liepen ernaast. Op een bepaald moment stopte de bus, en de spelers stapten uit. Ze gingen naar een café en haalden allemaal een pint. De supporters begonnen te applaudisseren, en de spelers dronken hun pint op. Daarna stapten ze weer op de bus en reden verder.

Deze anekdote is een mooi voorbeeld van de band tussen Cercle Brugge en haar supporters. De club is meer dan alleen een voetbalploeg, het is een stukje van de stad. En dat is iets waar de Bruggelingen trots op zijn.