Cyclone Hidaya

Katika kilele cha msimu wa vimbunga, hofu na wasiwasi vilituzingira sisi wakaazi wa pwani ya Kaskazini Mashariki mwa Tanzania. Habari za kuwasili kwa kimbunga kikuu zilisababisha hofu kubwa katika mioyo yetu.

"Hatuna mahali pengine pa kwenda. Tunahitaji kustahimili dhoruba hii," walinong'ona wazee wa kijiji huku wakijifunga pamoja kwa ajili ya usaidizi.

Siku iliyotarajiwa, upepo ulipiga kwa kasi, na mvua ilinyesha bila huruma. Nyumba zilibomoka, miti iking'olewa mizizi, na bahari ikawa na hasira kali. Dakika ziligeuka kuwa masaa, na nguvu za kimbunga zikaendelea kutuzingira. Tulikumbatiana kwa hofu, tukiombea muujiza.

Katikati ya machafuko hayo, hadithi moja ya ujasiri iliibuka. Saidi, kijana aliyekua akipenda uvuvi, alihatarisha maisha yake ili kuokoa familia yake. Kwa kutumia ujuzi wake wa bahari, alielekeza boti ndogo kupitia mawimbi makubwa, akiwakusanya wapendwa wake na kuwapeleka mahali pa usalama.

Muda uliposonga, kimbunga kikaanza kudhoofika. Upepo ulianza kuzama, na mvua ikaanza kupungua. Siku iliyofuata, tulishangaa kuona uharibifu mkubwa uliokuwa umeachwa nyuma. Nyumba zilikuwa vifusi, barabara zilifunikwa na uchafu, na bahari ilikuwa imetapakaa mabaki.

Kutoka kwa majivu ya dhoruba, jamii yetu iliibuka ikiwa na nguvu mpya.

Tulisafisha na kujenga tena nyumba zetu, tukifanya kazi pamoja ili kurejesha maisha yetu.

Na wakati tulikumbuka wale ambao tuliwapoteza, pia tuliadhimisha ujasiri na uthabiti wa wale ambao walinusurika dhoruba.

Kimbunga Hidaya kilikuwa wakati wa majaribu na mafanikio. Kilijaribu mipaka yetu lakini pia kilifunua nguvu ya roho ya mwanadamu. Na katika vipande vilivyobaki, tulipata dhamira mpya ya kuishi na kustawi, na kujenga jamii yenye nguvu zaidi ambayo ingetustahimili dhoruba zozote zijazo.