Ik heb het altijd fascinerend gevonden hoe kinderen de wereld zien. Hun ogen zijn nog niet vertroebeld door de zorgen van het leven, en hun harten zijn nog vol hoop en verwondering. Ze zijn als kleine ontdekkingsreizigers, altijd klaar om nieuwe dingen te ervaren.
Ik herinner me nog een jonge jongen die ik ooit ontmoette. Hij was misschien 8 of 9 jaar oud en hij had een glinstering in zijn ogen die ik nog nooit eerder had gezien. Hij vertelde me dat hij dol was op de wereld en dat hij van elk moment wilde genieten.
Ik vroeg hem waarom hij zo van de wereld hield, en hij zei: "Omdat het een prachtige plek is! Er zijn zoveel dingen om te zien en te doen, en ik wil alles ervaren." Hij vertelde me dat hij droomde om de hele wereld te reizen en allerlei verschillende culturen te ontmoeten.
Ik was zo geïnspireerd door zijn woorden. Hij herinnerde me eraan hoe mooi de wereld is, en hoe belangrijk het is om haar te koesteren. Ik denk dat we allemaal een beetje van die jonge jongen kunnen leren. We moeten nooit de verwondering en het enthousiasme verliezen dat we als kind hadden.
Ik denk dat we allemaal een beetje meer als die jonge jongen moeten zijn. We moeten de wereld met open armen omarmen en al haar schoonheid in ons opnemen. We moeten nooit vergeten hoe mooi het is om te leven, en we moeten elke dag dankbaar zijn voor de kans om ervan te genieten.
Dus de volgende keer dat je je down voelt, denk dan aan die jonge jongen. Denk aan zijn glimlach en zijn liefde voor de wereld. Laat zijn spirit je inspireren om het beste te maken van elk moment. En vergeet nooit hoe mooi het is om te leven.