Dido Michielsen




Dido Michielsen is een Nederlandse schrijfster en columniste. Ze werd geboren in 1969 in Nijmegen en studeerde Nederlandse taal- en letterkunde aan de Radboud Universiteit aldaar. Na haar studie werkte ze als journalist en redacteur bij verschillende tijdschriften en kranten, waaronder De Volkskrant en Vrij Nederland. In 2005 debuteerde ze met de roman Leda, die genomineerd werd voor de ECI Literatuurprijs. Sindsdien heeft ze nog acht romans gepubliceerd, waaronder De dame met de hond (2011), De laatste vrouw (2015) en Het geluid van mijn vader (2019). Michielsens romans worden gekenmerkt door hun psychologische diepgang, hun rijke taalgebruik en hun scherpe observaties van de menselijke natuur. Ze heeft verschillende literaire prijzen gewonnen, waaronder de Gouden Uil in 2015 voor De laatste vrouw.
Michielsen is ook een veelgevraagd columniste. Haar columns verschijnen regelmatig in De Volkskrant en in Vrij Nederland. In haar columns schrijft ze over uiteenlopende onderwerpen, van literatuur en kunst tot politiek en maatschappij. Michielsens columns zijn gekenmerkt door hun humor, hun scherpe blik en hun eigenzinnige stijl.
Naast haar werk als schrijfster en columniste is Michielsen ook een gewaardeerd essayist en spreker. Ze heeft verschillende essays geschreven over literatuur en cultuur, en ze geeft regelmatig lezingen en workshops over schrijven en lezen.
Michielsen is een van de meest vooraanstaande schrijvers van Nederland. Haar romans en columns worden geprezen om hun literaire kwaliteit, hun scherpzinnigheid en hun humor. Ze is een belangrijke stem in het Nederlandse literaire landschap, en haar werk zal nog vele jaren gelezen en besproken blijven.


Ik heb Dido Michielsen een paar keer ontmoet, en ik ben altijd onder de indruk van haar intelligentie, haar humor en haar vriendelijkheid. Ze is een echte verhalenverteller, en ik vind het altijd fascinerend om naar haar verhalen te luisteren. Ik heb ook een aantal van haar romans gelezen, en ik ben altijd getroffen door haar vermogen om complexe personages en relaties op een geloofwaardige en ontroerende manier tot leven te brengen. Ik geloof dat Dido Michielsen een van de beste schrijvers van Nederland is, en ik kijk ernaar uit om haar werk nog vele jaren te lezen.


Hier is een citaat van Dido Michielsen uit haar roman De dame met de hond:


"Liefde is een vorm van verlangen. Een verlangen naar wat we niet hebben. Naar wat we nooit zullen hebben. Maar dat verlangen is het enige wat ons levend houdt."


Ik vind dit citaat erg mooi, omdat het zo treffend het verlangen en het verlies uitdrukt dat inherent is aan de liefde. Liefde is niet altijd gemakkelijk, maar het is wel een van de meest krachtige menselijke emoties. En zoals Dido Michielsen zegt, is het verlangen dat met liefde gepaard gaat het enige dat ons levend houdt.


Ik raad je ten zeerste aan om het werk van Dido Michielsen te lezen. Ze is een fantastische schrijfster, en haar romans en columns zullen je zeker boeien en inspireren.