Do bhí sé faoi 40 lá ar ar ndithchuimhneamh na ndíormaithe a cailleadh i gcoinne na buamaithe d'fhuascailt an fhear gnó Don Tidey a bhí greamaithe ag an IRA.
Bhí an tábhacht a bhí ag an eachtra seo don phobal Éireannach ag an am sin, agus tá sé fós le bheith tábhachtach go leor le ráiteas mairbh a dhéanamh air. Bhí sé mar shampla ar an gcéad uair a fuair an IRA bás faoi lámh Arm na hÉireann freisin, rud a chuir leis an gcoincheap nach raibh aon theorainn acu ar a bhforéigean níos mó.
Bhí sé mar theagasc dhuinn go raibh gá leis an gcoirp slándála freisin a bheith ullamh agus in ann mar gheall ar na síochánaithe. Ní raibh freastal caighdeánach ar fáil ag an IRA faoin am sin, agus bhí iontas faoi conas a raibh siad chomh héifeachtach agus a bhí siad.
Bhí sé mar phonc sásta go bhfanfadh an caint i dtaobh an eachtra seo beo ar feadh i bhfad, agus go dtabharfadh sé le fios go soiléir go raibh an IRA ina bhfearg mór ar an bpobal Éireannach, agus nach raibh siad sásta géilleadh a dhéanamh dá rialacha féin.
Mar shampla air sin, gheall siad go ndéanfaidís an máthair a bhí garbh a mharú más rud é nach dtiocfadh an t-airgead a bhí á lorg acu le haghaidh scaoileadh a mic.
Ní hamháin go raibh sé sin ina dhea-sampla den téarma 'an grá is measa', ach bhí sé ina dhea-sampla de na neamhchórais a bhí ag an IRA le linn na tréimhse sin.
Ní raibh aon chóras cirt acu, ní raibh aon chóras freastail acu, agus ní raibh aon chóras riaracháin acu. Bhí siad ina gcoimhlintí amháin, agus bhí siad sásta dul i ngleic le haon duine a bhí i gcoinne na haidhmeanna a bhí acu.
Bhí sé ina leigheas ar an am sin, agus ní raibh aon duine sásta cúnamh a thabhairt dóibh, rud a chuir leis an bpointe nach raibh aon leithscéal ann faoina gníomhartha.
Ar ndóigh, ní raibh gach duine ag smaoineamh ar an gcaoi chéanna faoin IRA, agus bhí daoine a bhí ag tacú leo. Ach is féidir a rá go raibh an chuid is mó den phobal Éireannach ina aghaidh, agus go raibh siad sásta iad a fheiceáil ag dul i ngleic le hArm na hÉireann.