Het leven is kostbaar en het leven is fragiel. Onvoorspelbaar en met een knippering van een oog kan alles voorbij zijn. En als het voorbij is, is het voorbij. Er is geen tweede kans. Geen herkansing. Geen "wat als?" Wat we hebben, is het hier en nu. En hoewel het cliché klinkt, is het zo waar: koester elk moment.
Ik heb dit de afgelopen tijd veel nagedacht, vooral nadat ik een dierbare heb verloren. Het is zo gemakkelijk om afgeleid te worden door de dagelijkse beslommeringen van het leven dat we vergeten te stoppen en te ruiken aan de rozen. We vergeten te genieten van de kleine dingen, de momenten die het leven zo waardevol maken.
Maar het zijn die kleine dingen die echt belangrijk zijn. Het zijn de momenten die we doorbrengen met onze dierbaren, de glimlach van een vreemde, de schoonheid van een zonsondergang. Dit zijn de dingen die ons leven betekenis geven. Dit zijn de dingen waar we aan terugdenken als we ouder worden.
Dus verspil je tijd niet aan spijt of zorgen. Laat los wat je niet kunt veranderen. En concentreer je op wat je wel kunt veranderen. Geniet van je leven en leef het ten volle. Want je weet maar nooit wanneer het voorbij is.
En als je de kans krijgt om iemand te vertellen hoeveel je om hem of haar geeft, doe dat dan. Wacht niet tot het te laat is. Want als het voorbij is, is het voorbij. En dan is het enige wat je overhoudt spijt.
Dus laat los, leef en geniet. En vergeet vooral niet om de mensen in je leven te koesteren, want je weet maar nooit wanneer ze er niet meer zijn.