Dr. Babasaheb Ambedkar

డాక్టర్ బాబా సాహెబ్ అంబేద్కర్ జీవితం ఒక అసాధారణ ప్రయాణం. చిన్నతనంలో అస్పృశ్యత బాధలను అనుభవించిన ఆయన, భారతదేశ రాజ్యాంగ నిర్మాతగా, సామాజిక న్యాయవాదిగా గొప్ప వ్యక్తిత్వంగా ఎదిగారు. ఆయన జీవితం మనకు అనేక బోధనలు అందించింది.

అంబేద్కర్ 1891 ఏప్రిల్ 14 న మధ్యప్రదేశ్‌లోని మహు కంటోన్మెంట్‌లో జన్మించారు. ఆయన తండ్రి రామ్‌జీ మాలోజీ సాక్‌పాల్ బ్రిటిష్ ఇండియన్ ఆర్మీలో సుబేదార్‌గా పనిచేశారు. అస్పృశ్య కుటుంబంలో జన్మించిన అంబేద్కర్ చిన్నతనం నుంచే వ్యత్యాసాన్ని మరియు కుల వివక్షతను ఎదుర్కొన్నారు. అతను తరచుగా సామాజిక బహిష్కరణ మరియు వివక్షతకు గురయ్యేవాడు.

అయితే, అంబేద్కర్ సంకల్పం దృఢంగా ఉండేది. ఆయన విద్యను వెలుగుగా భావించారు. ఆయన చదివి, చదివి పెద్దయ్యాడు. అంబేద్కర్‌కు విదేశాల్లో చదువుకోవడానికి స్కాలర్‌షిప్ లభించింది. అతను కొలంబియా విశ్వవిద్యాలయం మరియు లండన్ స్కూల్ ఆఫ్ ఎకనామిక్స్‌లో చదువుకున్నారు. అతను చట్టం, ఆర్థిక శాస్త్రం మరియు సామాజిక శాస్త్రంలో పట్టభద్రుడయ్యాడు.

భారతదేశానికి తిరిగి వచ్చిన తర్వాత, అంబేద్కర్ అస్పృశ్యతకు వ్యతిరేకంగా పోరాటాన్ని ప్రారంభించారు. ఆయన పుస్తకాలు మరియు వ్యాసాలు రాశారు, దీనిలో ఆయన కుల వ్యవస్థను మరియు దాని హానికరమైన ప్రభావాలను విమర్శించారు. ఆయన దళితుల హక్కుల కోసం కూడా పోరాడారు మరియు వారికి రాజకీయ ప్రాతినిధ్యం కల్పించేందుకు వారిని ఒప్పించారు.

అంబేద్కర్ 1947లో స్వతంత్ర భారతదేశపు మొట్టమొదటి న్యాయ మంత్రి అయ్యారు. మంత్రిగా ఆయన రాజ్యాంగ రూపకర్తల కమిటీకి అధ్యక్షత వహించారు. భారత రాజ్యాంగం సామాజిక న్యాయం, సమానత్వం, స్వేచ్ఛ మరియు సోదరత్వం యొక్క సూత్రాలపై ఆధారపడింది. ఇది ప్రపంచంలోని అత్యంత ప్రగతిశీల రాజ్యాంగాలలో ఒకటిగా పరిగణించబడుతుంది.

అంబేద్కర్ కేవలం ఒక న్యాయవాది మరియు సామాజిక న్యాయవాది మాత్రమే కాదు, అతను ఒక పండితుడు మరియు రచయిత కూడా. ఆయన చాలా పుస్తకాలు మరియు వ్యాసాలు రాశారు, దీనిలో ఆయన సామాజిక న్యాయం, కుల వ్యవస్థ, ఆర్థిక అభివృద్ధి మరియు రాజకీయ తత్వశాస్త్రం గురించి రాశారు. ఆయన రచనలు నేటికీ భారతీయ సమాజం మరియు రాజకీయాలకు సంబంధించిన ప్రధాన సూచనగా ఉన్నాయి.

అంబేద్కర్ 1956 డిసెంబర్ 6 న మరణించారు. కానీ ఆయన జ్ఞాపకాలు మరియు ఆదర్శాలు నేటికీ మనల్ని ప్రేరేపిస్తూనే ఉన్నాయి. ఆయన సామాజిక న్యాయం, సమానత్వం మరియు సోదరత్వం కోసం అవిశ్రాంతంగా పోరాడిన నిజమైన హీరో.

అంబేద్కర్ జీవితం నుండి మనం చాలా నేర్చుకోవచ్చు. మనం ఎప్పుడూ అన్యాయం మరియు వివక్షతకు వ్యతిరేకంగా నిలబడాలి. మనం విద్యను ఒక శక్తివంతమైన ఆయుధంగా ఉపయోగించుకోవాలి. మరియు మనం ఎల్లప్పుడూ మన దేశం మరియు సమాజం యొక్క మెరుగుదల కోసం కృషి చేయాలి.