Eddy Bayards weg naar de toren, een wandeling langs de geschiedenis

Vlaanderen is gekend om zijn vele honderden kerktorens, prachtige getuigen van onze bouwkundige geschiedenis maar dikwijls ook de meest bepalende gebouwen in ons dorps- of stadsbeeld. Ook Momignies heeft een prachtige kerktoren, opgetrokken in zandsteen en met zijn ruim 48 meter één van de hoogste van de streek. Vrij uniek is dat de toren ook een bijnaam draagt, La Tour Bayard, de toren Bayard. Een bijnaam die herinnert aan de meest illustere pastoor van Momignies, Eddy Bayard, die gedurende 40 jaar het geestelijke leven in het dorp vormgaf, en dit met een ongewoon modern en vooruitstrevend gedachtegoed.

Eddy Bayard wordt geboren op 6 november 1942 in Momignies, de jongste van een boerengezin met 12 kinderen. Hij volgt er de lagere school en trekt dan naar het college Saint Joseph in Chimay voor zijn middelbare studies. Nadien gaat hij naar het Klein Seminarie in Floreffe om er filosofie te studeren. Een priesteropleiding lijkt voor hem een logische stap in zijn leven. In 1964 trekt hij naar het Groot Seminarie in Doornik om er theologie te studeren.

Hij wordt op 9 juli 1967 tot priester gewijd. Kapelaan Froidure uit Soumoy, zelf ook afkomstig van Momignies, herinnert zich zijn eerste kennismaking met Eddy Bayard als pastoor van Momignies in 1968.

“Het bisdom had Eddy naar Momignies gestuurd omdat de toenmalige deken, pastoor Delhaye, gezondheidsproblemen had. Eddy werd pastoor in Momignies op een moment dat er een echte verandering nodig was. De vorige deken was nog een zeer conservatieve man, een echte autoriteitspersoon. Eddy Bayard daarentegen stond voor een veel progressievere kerk, open naar de wereld. Hij was een man van zijn tijd, iemand die zich inzette voor de jeugd en voor de sociaal zwakkeren. Hij hield van muziek, van poëzie en van kunst in het algemeen. Hij was ook een man van het volk, iemand die dicht bij de mensen stond. Hij sprak hun taal, hij kende hun problemen en hij probeerde altijd om hen te helpen. Hij was ook een man met een groot hart, altijd bereid om anderen bij te staan. Hij was een echte herder, die zijn schapen echt kende en die altijd voor hen klaarstond.”

Eddy Bayard zal bijna veertig jaar pastoor van Momignies blijven, tot 2006, het jaar waarin hij op 64-jarige leeftijd met pensioen gaat. Die veertig jaar zullen een periode van grote veranderingen zijn voor de parochie en voor Momignies in het algemeen. Eddy Bayard zal een belangrijke rol spelen in de vernieuwing van de liturgie, de catechese en het parochieleven. Hij zal zich ook inzetten voor de sociale vooruitgang in het dorp. Hij zal bijvoorbeeld meehelpen om een crèche op te richten, een voetbalclub en een jeugdhuis.

Eddy Bayard was een man met een grote persoonlijkheid. Hij was een charismatisch leider, die erin slaagde om mensen te inspireren en te motiveren. Hij was ook een zeer intelligent man, met een brede belangstelling. Hij was een echte volkspastoor, die dicht bij de mensen stond en die altijd voor hen klaarstond. Hij was een man met een groot hart, die altijd bereid was om anderen te helpen. Hij was een echte herder, die zijn schapen echt kende en die altijd voor hen klaarstond.

Eddy Bayard zal altijd herinnerd worden als een van de belangrijkste pastoors van Momignies. Hij was een man die een belangrijke rol heeft gespeeld in de vernieuwing van de parochie en van het dorp. Hij was een man die een voorbeeld was voor anderen, een man die het verschil heeft gemaakt.

• Eddy Bayard was een enthousiast fietser. Hij maakte graag lange fietstochten in de omgeving van Momignies. Hij fietste ook graag naar naburige dorpen om er andere pastoors te bezoeken.
• Eddy Bayard was ook een fervent wandelaar. Hij maakte graag lange wandelingen in de bossen rond Momignies. Hij was ook een liefhebber van de natuur en hij kende de omgeving van Momignies als zijn broekzak.
• Eddy Bayard was een groot muziekliefhebber. Hij speelde zelf graag gitaar en hij zong graag. Hij organiseerde ook regelmatig concerten in de kerk van Momignies.

Eddy Bayard overleed op 25 november 2019 in het ziekenhuis van Beaumont. Hij is begraven in het priestergraf op het kerkhof van Momignies.

De toren van Momignies is nog steeds een belangrijk baken in het dorp. Hij herinnert aan Eddy Bayard, de pastoor die Momignies veertig jaar lang heeft geleid. Een man die een voorbeeld was voor anderen, een man die het verschil heeft gemaakt.