Een grensoverschrijdende vriendschap

Als ik terugdenk aan mijn jeugd, zie ik een levendige herinnering voor me. Ik was een verlegen en onzeker meisje van 10 jaar, dat nieuw was in de buurt. Op een zonnige middag zat ik op de stoep voor mijn huis te spelen, toen een groepje jongens naar me toe kwam. Ik hield mijn adem in en wachtte af wat er zou gebeuren.

Tot mijn verrassing begonnen ze een gesprek met me. Ze stelden zich voor als Jan, Kees en Piet, en ze vroegen me of ik met hen wilde komen voetballen. Ik aarzelde even, maar besloot toen ja te zeggen. En zo begon een onverwachte vriendschap die jaren zou duren.

Jan, Kees en Piet woonden net over de grens met Duitsland. We woonden in een klein dorp en er was niet veel te beleven, dus we brachten veel tijd samen door. We speelden voetbal, fietsten door de bossen en gingen zelfs een paar keer samen naar de kermis. Hoewel we uit verschillende landen kwamen, hadden we dezelfde interesses en konden we goed met elkaar opschieten.

Naarmate we ouder werden, werden onze banden sterker. We gingen naar elkaars verjaardagsfeestjes, hielpen elkaar met huiswerk en praatten over alles wat ons bezighield. Ik leerde veel over de Duitse cultuur door hen en zij leerden over de Nederlandse cultuur door mij. We realiseerden ons dat er meer was dat ons bond dan dat ons verdeelde.

Toen ik 16 jaar was, besloten Jan, Kees en Piet om een jaar in het buitenland te gaan studeren. Ze zouden naar Engeland gaan en ik zou in Nederland blijven. Ik was erg verdrietig dat ze weggingen, maar ik wist dat het een goede kans voor hen was. We beloofden elkaar dat we contact zouden houden en elkaar zouden blijven bezoeken.

De jaren daarna was het moeilijk om elkaar regelmatig te zien. We hadden het alle drie druk met onze studie en ons werk. Maar we bleven elkaar bellen en appen, en af en toe lukte het ons om elkaar te bezoeken. Elke keer dat we elkaar zagen, was het alsof er geen tijd was verstreken. We konden meteen weer verder praten waar we gebleven waren.

Nu, jaren later, zijn Jan, Kees en Piet nog steeds mijn beste vrienden. We hebben veel meegemaakt samen, en onze vriendschap heeft de tand des tijds doorstaan. We zijn misschien uit verschillende landen, maar onze band is sterker dan elke grens.

Ik ben dankbaar voor de vriendschap die ik met Jan, Kees en Piet heb. Ze hebben me laten zien dat vriendschap grenzen overstijgt en dat we, ondanks onze verschillen, veel gemeen hebben. Ik ben ervan overtuigd dat onze vriendschap nog vele jaren zal duren.