Er was eens een klein dorpje...

Midden in een uitgestrekt, groen bos lag een klein dorpje. Het dorpje was zo klein dat het bijna leek alsof het niet bestond. Er woonden niet meer dan honderd mensen, en de meeste huizen waren van hout gemaakt.

De mensen in het dorpje waren allemaal vriendelijk en behulpzaam. Ze werkten samen om hun dorpje draaiende te houden. Sommigen van hen waren boeren, anderen waren houthakkers en weer anderen waren vissers.

Op een dag kwam er een reiziger naar het dorpje. Hij was een oude man met een lange, witte baard. Hij droeg een stok en een tas vol boeken. De reiziger ging naar het dorpsplein en begon te praten met de mensen.

"Ik heb gehoord van jullie dorpje," zei hij. "Het is een klein dorpje, maar het is een dorpje met een groot hart. Ik ben hier om jullie een verhaal te vertellen."

De mensen luisterden aandachtig toen de reiziger begon te vertellen.

"Er was eens een tijd," zei hij, "dat er een grote oorlog was. De oorlog duurde jarenlang, en veel mensen stierven. Maar in dit dorpje bleef de vrede. De mensen hier werkten samen om hun dorpje te beschermen."

De mensen knikten. Ze wisten dat de reiziger gelijk had. Tijdens de oorlog was hun dorpje een veilige haven geweest voor mensen die op de vlucht waren voor het geweld.

"De oorlog is nu voorbij," zei de reiziger. "Maar de lessen die we tijdens de oorlog hebben geleerd, moeten we nooit vergeten. We moeten altijd samenwerken en elkaar helpen. En we moeten altijd vrede nastreven."

De mensen applaudisseerden toen de reiziger klaar was met zijn verhaal. Ze beloofden dat ze zijn lessen nooit zouden vergeten.

De reiziger bleef nog een paar dagen in het dorpje. Hij leerde de mensen hoe ze voedsel moesten verbouwen, hoe ze huizen moesten bouwen en hoe ze voor zichzelf moesten zorgen.

Toen het tijd was om te gaan, zegenden de mensen de reiziger. Ze wisten dat ze hem nooit zouden vergeten, en ze beloofden dat ze altijd zijn lessen zouden volgen.

De reiziger reisde verder, maar zijn verhaal bleef in het dorpje achter. Het werd een verhaal dat generaties lang werd doorverteld, en het hielp om de mensen in het dorpje samen te binden.

Het kleine dorpje bleef voortbestaan, zelfs toen de wereld om het heen veranderde. De mensen werkten samen, ze hielpen elkaar en ze streefden naar vrede.

En zo leefden ze nog lang en gelukkig.