Gavin Casalegno: Isang Matalim na Umagang Tibok

Isang Personal na Essay
Sa mga pagbubukang-liwayway, habang ang mundo ay binabalot pa rin ng asul na takipsilim, isang ngiti ang sumasalubong sa akin sa kabilang dulo ng kama. Ang ngiting iyon ay kay Gavin Casalegno, isang artista na tumatak sa aking puso sa loob ng ilang taon.
Binuhay ni Gavin ang karakter ni Jeremiah Fisher sa seryeng "The Summer I Turned Pretty." Isang matamis at maalalahaning binata na nagdala ng kaaliwan sa aking mga araw. Ang kanyang mga mata ay isang dagat ng asul, na nagpapaliwanag ng pag-asa at pag-ibig. Ang kanyang ngiti ay nakamamatay, na puno ng kapilyuhan at kagandahan.
Ang pagganap ni Gavin ay hindi lamang nagbigay-buhay sa mga pahina ng mga nobela ni Jenny Han, kundi nagbigay din ito ng inspirasyon sa akin na yakapin ang aking sariling natatanging katangian. Itinuro sa akin ni Jeremiah ang kahalagahan ng pagiging totoo sa iyong sarili, kahit na tila iba ka.
Sa labas ng kanyang papel sa pag-arte, si Gavin ay tila isang tunay na lalaki na puno ng kabaitan at kababaang-loob. Ang kanyang Instagram feed ay isang kanlungan ng positivity at inspirasyon, na nagpapakita ng kanyang pagmamahal sa pamilya at sa paggawa ng mabuti sa mundo.
Ngunit higit pa sa kanyang kagandahan at alindog, si Gavin Casalegno ay isang simbolo ng pag-asa. Sa isang mundo na maaaring madilim kung minsan, ang kanyang ngiti ay nagpapaalala sa akin na laging may liwanag sa dulo ng lagusan.
Kaya habang sinisimulan ko ang aking araw, isang litrato ni Gavin Casalegno sa aking nightstand ang nagbibigay sa akin ng lakas at kaligayahan. Siya ay isang patuloy na paalala na kahit na sa pinakamadilim na oras, ang kagandahan at kabutihan ay palaging matatagpuan.