Gent-Wevelge, een ode aan de Flandrien
Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar als ik aan Gent-Wevelgem denk, krijg ik meteen kippenvel. Het is een koers die door het hart van Vlaanderen trekt, langs kasseistroken en hellingen die de grootste coureurs op de proef stellen. Het is een koers die leeft, een koers die emoties losmaakt.
Ik herinner me nog goed hoe ik als klein meisje met mijn vader langs de kant van de weg stond te kijken naar de renners voorbijflitsen. De wind blies door mijn haren, de regen gutste over mijn gezicht, maar ik vond het geweldig! Ik voelde de passie van de coureurs, de strijdlust die in hun blik lag. Ik wist toen al dat ik later ook wielrenster wilde worden.
Enkele jaren later mocht ik zelf voor het eerst deelnemen aan Gent-Wevelgem. Ik was zenuwachtig, maar ook ontzettend enthousiast. Ik had maandenlang getraind en ik was er helemaal klaar voor. De start was in Gent, op de Korenmarkt. Ik stond daar tussen al die andere renners, het publiek juichte ons toe. Ik kreeg tranen in mijn ogen, van geluk en van ontroering.
De koers verliep zwaar. De wind stond schuin op kop, waardoor het peloton steeds uit elkaar werd gereten. Ik zat samen met een paar andere rensters in een kopgroep, maar we werden ingehaald door een grotere groep. Ik moest alles geven om bij te blijven.
Op de Kemmelberg kreeg ik het echt zwaar. Mijn benen verzuurden, mijn ademhaling werd moeizamer. Maar ik bleef doorvechten. Ik wist dat ik het kon, ik wist dat ik kon finishen in Wevelgem.
En toen zag ik hem, de finishlijn. Ik sprintte als een bezetene, alles gaf ik nog één keer. Ik passeerde als eerste de streep, totaal uitgeput, maar ook onbeschrijfelijk gelukkig. Ik had Gent-Wevelgem gewonnen!
Ik kan jullie niet uitleggen wat dat voor gevoel was. Het was een gevoel van pure euforie, een gevoel van voldoening. Ik had mijn droom waargemaakt, ik had de belangrijkste koers van Vlaanderen gewonnen.
Gent-Wevelgem is meer dan een koers, het is een belevenis. Het is een koers die de Vlaamse ziel weerspiegelt, een koers die ons verenigt. Het is een koers die me altijd zal bijblijven, een koers die ik nooit zal vergeten.