Guido Henderickx




Wie kent hem niet? Guido Henderickx, de regisseur van de legendarische televisieseries "Moeder, waarom leven wij?" en "Koning van de wereld". Deze man heeft een onuitwisbare stempel gedrukt op de Vlaamse film- en televisiewereld.

Een man met een missie

Guido Henderickx werd geboren in 1942 in Antwerpen. Al van jongs af aan was hij gepassioneerd door film. Na zijn studies aan het RITCS in Brussel begon hij zijn carrière als regisseur. In de jaren 70 maakte hij enkele spraakmakende films, waaronder "Verbrande brug" en "Skin". Maar het was pas met zijn televisieseries dat hij echt doorbrak.
"Moeder, waarom leven wij?" was een rauwe en confronterende serie over een problematisch gezin. Het was een kijkcijferkanon en zorgde voor veel controverse. Maar het was ook een serie die het taboe doorbrak over sociale problemen. "Koning van de wereld" was een even succesvolle serie, maar dan in een compleet andere stijl. Deze lichtvoetige komedie vertelde het verhaal van een groep vrienden die samen een café uitbaatten.

Een rebel in het hart

Guido Henderickx was een rebel in hart en nieren. Hij schuwde confrontatie niet en was altijd bereid om tegen de gevestigde orde in te gaan. Zijn films en series waren vaak controversieel, maar altijd op een intelligente en weloverwogen manier. Hij was een man die niet bang was om zijn mening te uiten, en dat maakte hem tot een geliefd en gerespecteerd figuur in de filmwereld.

Een groot verlies

In 2022 overleed Guido Henderickx op 82-jarige leeftijd. Zijn dood was een groot verlies voor de Vlaamse film- en televisiewereld. Hij was een pionier, een vernieuwer en een inspiratiebron voor vele anderen. Zijn werk zal nog lang blijven voortleven.

Een hommage

Als hommage aan Guido Henderickx willen we graag een fragment delen uit "Moeder, waarom leven wij?". In deze scène confronteert de moeder haar zoon over zijn drugsgebruik. Het is een hartverscheurend en beklijvend moment dat de rauwe realiteit van verslaving toont.

Moeder: Waarom, jongen? Waarom doe je dit met jezelf?
Zoon: Ik weet het niet, moe. Het is alsof er een gat in mij zit, en ik moet het opvullen.
Moeder: Met drugs? Dat is toch geen oplossing?
Zoon: Het verdooft de pijn, moe.
Moeder: Maar het lost niets op. Het maakt het alleen maar erger.
Zoon: Ik kan het niet helpen. Ik ben zwak.

Deze scène is een perfect voorbeeld van het werk van Guido Henderickx. Het is rauw, confronterend en waarheidsgetrouw. Het toont de gebrokenheid van een gezin, maar ook de liefde en de hoop die altijd aanwezig is. Guido Henderickx was een meester in het raken van de juiste snaar. Zijn werk zal nog vele generaties lang mensen blijven ontroeren en inspireren.