Herman Finkers

Ik herinner me nog goed het eerste optreden van Herman Finkers dat ik ooit zag. Ik was nog maar een tiener en ik ging met mijn ouders naar zijn show in het plaatselijke theater. Het eerste wat me opviel aan Finkers was zijn uiterlijk. Hij was een lange, magere man met een groot hoofd en een droge uitstraling. Hij droeg een zwart pak en een wit overhemd, en zijn haar was kort geknipt. Hij had een kalme, zachte stem, en hij sprak met een lichte Twentse tongval.
Finkers' show was een mix van stand-up comedy, muziek en verhalen. Hij begon met een aantal grappen over het leven in Twente, en het publiek lachte om zijn scherpe humor. Toen speelde hij een aantal nummers op zijn gitaar, en zijn zang was even droog en komisch als zijn comedy. Maar mijn favoriete deel van de show was toen hij begon met het vertellen van een verhaal. Het verhaal ging over een man die een vreemde ontmoeting had met een vrouw in de trein. Finkers vertelde het verhaal met zo veel gevoel dat ik helemaal in de ban was.
Na de show liep ik naar Finkers toe om hem te bedanken voor de prachtige avond. Hij was erg vriendelijk en maakte tijd voor een praatje. Hij vertelde me dat hij al jaren optrad en dat hij nog altijd evenveel plezier had in zijn werk. Ik vertelde hem dat ik hem echt een heel bijzondere artiest vond, en hij bedankte me voor het compliment.
Ik heb Finkers sindsdien nog een paar keer live zien optreden, en hij heeft me nooit teleurgesteld. Hij is echt een meester in zijn vak, en ik ben altijd weer onder de indruk van zijn talent. Als je ooit de kans krijgt om Herman Finkers live te zien optreden, raad ik je aan om die kans te grijpen. Je zult er geen spijt van krijgen.