Homestead: Ang Paraiso Mo sa Gitna ng Gubat

Ngunit may isang bagay na naiiba sa isla na ito. Sa gitna nito ay isang malaking lumang bahay, na para bang isang nawawalang relikya mula sa isang nakaraang panahon. Ang mga pader nito ay kulay abo at sunog ng araw, at ang mga bintana nito ay basag at nasira. Ang bubong nito ay gumuho na, at ang mga pintuan nito ay nakatayo ng maluwag sa kanilang mga bisagra.

Ngunit sa kabila ng pagkasira nito, mayroong isang kakaibang kagandahan sa bahay na iyon. Isang kagandahan na nagmumula sa loob, mula sa mga taong nanirahan dito at sa mga alaalang nabuo sa loob ng mga pader nito. Ang bahay na iyon ay tahanan, at ito ay isang santuario.

Isang sanctuary para sa mga nawala, para sa mga nasaktan, at para sa mga naghahanap ng bagong simula. Ang bahay na iyon ay isang homestead, at ito ay isang lugar kung saan maaaring matagpuan ng mga tao ang kapayapaan, katahimikan, at ang kanilang sarili.

Ngunit ang homestead ay higit pa sa isang lugar. Ito ay isang estado ng pag-iisip. Ito ay isang pakiramdam ng pagiging nasa tahanan, ng pagiging ligtas, ng pagiging minamahal. Ito ay isang pakiramdam na matatagpuan lamang sa mga lugar kung saan nabubuhay ang pag-ibig at pag-asa, at kung saan ang mga pangarap ay maaaring matupad.

Sa homestead, wala nang mga problema o alalahanin. Wala nang mga takot o pagdududa. Mayroon lamang kapayapaan at katahimikan, at ang katiyakan na lahat ay magiging maayos. Kaya't kung naghahanap ka ng isang lugar upang tumakas, isang lugar upang mahanap ang iyong sarili, o isang lugar upang tawaging tahanan, ang homestead ang lugar para sa iyo.

Dahil ito ay isang lugar ng pagpapagaling, paglaki, at pagbabago. Ito ay isang lugar kung saan maaaring matupad ang mga pangarap, at kung saan maaaring matagpuan ang pag-ibig at kaligayahan.