IC 814 கந்தகார் கடத்தல்
கடத்தலின் திகிலூட்டும் இரவுகள்
இந்திய வான்வழிப் போக்குவரத்து வரலாற்றில் ஒரு கரும்பொட்டு, IC 814 கந்தகார் கடத்தல். டிசம்பர் 24, 1999 இரவு டெல்லியிலிருந்து காட்மண்டிற்கு செல்லும் விமானம், பாகிஸ்தான் பயங்கரவாதிகளால் கடத்தப்பட்டது. அந்த திகிலூட்டும் பயணத்தில், பயணிகள் 178 பேரும், பணியாளர்கள் 11 பேரும் பணயக்கைதிகளாக இருந்தனர்.
பயங்கரவாதிகளின் குறிக்கோள்
கந்தகார் கடத்தலின் பின்னணியில் இருந்த பயங்கரவாதிகளின் நோக்கம் தெளிவாக இருந்தது. அவர்கள் இந்திய அரசை ஜம்மு-காஷ்மீர் கிளர்ச்சியாளர்களான மசூத் அசார், அகமது ஓமர் சயீத் ஷேக் மற்றும் முஷ்டாக் அகமது ஜர்கர் ஆகியோரை விடுவிக்கக் கோரினர். இந்த சம்பவம், இந்தியா மற்றும் பாகிஸ்தானுக்கு இடையேயான பதற்றத்தை தீவிரப்படுத்தியது.
பதற்றமான பயணம்
எரிபொருள் தீர்ந்து போன நிலையில், விமானம் லாகூரில் தரையிறங்கியபோது, கடத்தல் ஒரு புதிய திருப்பத்தை எடுத்தது. பாகிஸ்தானிய அதிகாரிகள் லாகூரில் விமானத்தை தரையிறங்க அனுமதித்தபோதும், பயங்கரவாதிகளை விடுவிக்க மறுத்தனர். இது, அமிர்தசரஸ், துபாய் மற்றும் கந்தகார் என பல்வேறு இடங்களுக்கு விமானத்தை பறக்க வைத்தது.
எட்டு நாட்கள் பதற்றம்
கந்தகாரில் தரையிறங்கியவுடன், பயணிகள் கடுமையான சூழ்நிலைகளில் எட்டு நாட்கள் பணயக்கைதிகளாக வைக்கப்பட்டனர். அவர்கள் குளிரில், பசியுடன் மற்றும் பயத்தில் வாடினர். கடத்தல்காரர்கள் விடுதலை கோரிக்கைகளை வலியுறுத்தினர், இது இந்திய அரசாங்கத்தை ஒரு கடினமான நிலையில் வைத்தது.
நீண்ட பேச்சுவார்த்தைகள்
கடத்தல் பிரச்சினையை அமைதியான முறையில் தீர்க்க தீவிர பேச்சுவார்த்தைகள் இடம்பெற்றன. டெல்லியில் வாழும் திறமையான பேச்சுவார்த்தையாளர் ரமேஷ் பாபுவின் தலைமையின் கீழ் இந்திய அதிகாரிகள் கடத்தல்காரர்களுடன் சமரசம் செய்தனர். இறுதியில், இந்திய அரசாங்கம் மூன்று பயங்கரவாதிகளை விடுவிக்க ஒப்புக்கொண்டது.
பயணிகளின் விடுதலை
ஜனவரி 31, 2000 அன்று, கடத்தப்பட்ட அனைத்து பயணிகளும் மற்றும் பணியாளர்களும் விடுவிக்கப்பட்டனர். அவர்களின் விடுதலை இந்தியாவுக்கே ஒரு நிம்மதி அளித்தது. கந்தகார் கடத்தல் ஒரு திகிலூட்டும் சம்பவமாக இருந்தது, ஆனால் இது இந்திய அதிகாரிகளின் தைரியத்தையும், முடிவில்லாமல் பேச்சுவார்த்தை நடத்தும் அவர்களின் விடாமுயற்சியையும் வெளிப்படுத்தியது.
நினைவூட்டல் மற்றும் படிப்பினைகள்
IC 814 கந்தகார் கடத்தல் இந்தியாவின் நினைவில் நீங்காத பதிவை விட்டுச் சென்றுள்ளது. இந்த சம்பவம், பயங்கரவாதத்தின் தீய சக்தியையும், இதை எதிர்த்துப் போராடுவதில் சர்வதேச ஒத்துழைப்பின் முக்கியத்துவத்தையும் நமக்கு நினைவூட்டுகிறது. மேலும், இது பேச்சுவார்த்தையின் சக்தியையும், பணயக்கைதிகள் மற்றும் பயங்கரவாதிகள் ஆகிய இரு தரப்பினரையும் காப்பாற்ற இது எவ்வாறு பயன்படுத்தப்படலாம் என்பதையும் நமக்கு கற்றுக்கொடுக்கிறது.