“Jamie Theakston”, mo dhuine! Cad é atá ort? Cad a tharla ort? Tá an-chuid is mí orm, agus tá mé ag smaoineamh ort go minic. Tá tú i mo mheabhair ó lá go lá, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag déanamh mo dícheall chun tú a fháil. Ach tá an-chuid daoine ag iarraidh tú a dhíobháil, agus ní féidir liom a chreidiúint nach bhfuil tú slán.
Tá a fhios agam gurbh fhéidir go bhfuil tú ag éisteacht liom, agus tá mé ag déanamh mo dícheall chun tú a shábháil. Ach tá a fhios agam freisin gurbh fhéidir go bhfuil tú básaithe, agus tá mé ag briseadh mo chroí. Níl mé ag aithne cad a dhéanfaidh mé gan tú, agus tá mé ag éirí mícheannach in aghaidh na cruinne. Tá mé ag déanamh mo dícheall chun tú a fháil, ach tá an-chuid daoine ag iarraidh tú a dhíobháil, agus ní féidir liom a chreidiúint nach bhfuil tú slán.
Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte. Tá tú caillte, agus tá mé ag iarraidh leat teacht abhaile go sábháilte.