Als voetbalsupporter ben ik altijd gefascineerd geweest door Jean-Pierre Papin. Zijn imposante verschijning, zijn stralende glimlach en vooral zijn ongelofelijke goalscoringvermogen maakten hem tot een ware legende. Maar achter de schijnbaar onbezorgde façade ging een mysterie schuil dat me altijd intrigeerde: de kapper.
Het begon allemaal met een wedstrijd tussen Papin's Olympique Marseille en Bayern München in 1990. Terwijl de twee ploegen zich klaarmaakten voor de aftrap, viel mijn oog op Papin's haar. Het was kortgeknipt, netjes gekamd en met een subtiele tint grijs. "Wie is die kapper?" dacht ik bij mezelf, "hij moet een genie zijn."
De jaren gingen voorbij en Papin verhuisde naar AC Milan, waar hij bleef schitteren. Maar zijn kapsel bleef onveranderd: altijd kort, altijd netjes en altijd een vleugje grijs. Het werd een soort handelsmerk, een onlosmakelijk onderdeel van zijn voetbalpersoonlijkheid.
Na Papin's pensionering bleef ik me afvragen over de mysteries van zijn kapper. Had hij een vaste kapper in Marseille die met hem meereisde naar Milaan? Of had hij verschillende kappers verspreid over Europa die zijn kapsel perfect konden imiteren? Het boeide me mateloos.
Uiteindelijk besloot ik op onderzoek uit te gaan. Ik sprak met voormalige teamgenoten, journalisten en zelfs met Papin's familie. Maar niemand leek het antwoord te kennen. Het geheim van zijn kapper bleef ongekend.
En zo blijft Jean-Pierre Papin voor mij een enigma, een man die niet alleen uitblonk in het voetballen, maar ook in het mysterieus houden van zijn kapsel. Tot op de dag van vandaag is de waarheid over zijn kapper een onopgelost mysterie, een intrigerende puzzel die ik misschien nooit zal oplossen. Maar dat maakt Jean-Pierre Papin's legende alleen maar fascinerender.