Jestem Tomasz Zubilewicz i nie wstydzę się tego!




Witam wszystkich serdecznie! Jestem Tomasz Zubilewicz, znany prezenter telewizyjny i dziennikarz. Pracuję w branży mediowej od ponad 20 lat i zdążyłem już przeżyć wiele wzlotów i upadków.

Dziś chciałbym się z Wami podzielić moją historią. Opowiem Wam o tym, jak trafiłem do telewizji, o moich sukcesach i porażkach, a także o tym, co jest dla mnie najważniejsze w życiu.

Urodziłem się w małym miasteczku na wschodzie Polski. Moja rodzina była bardzo biedna, ale zawsze wspierali mnie w moich marzeniach. Od dziecka chciałem zostać dziennikarzem. Czytałem dużo książek i gazet, interesowałem się polityką i społeczeństwem.

Po szkole średniej dostałem się na studia dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim. To był dla mnie spełnieniem marzeń. Na studiach poznałem wielu ciekawych ludzi, którzy później stali się moimi przyjaciółmi i współpracownikami.

Po ukończeniu studiów zacząłem pracę w lokalnej telewizji. Było to małe studio, ale dawało mi możliwość zdobycia doświadczenia. Po kilku latach pracy w telewizji lokalnej dostałem ofertę pracy w ogólnopolskiej telewizji. To była dla mnie wielka szansa i nie wahałem się ani chwili.

W telewizji ogólnopolskiej prowadziłem różne programy informacyjne i publicystyczne. Byłem reporterem, prezenterem i wydawcą. To była bardzo intensywna praca, ale jednocześnie bardzo satysfakcjonująca.

W ciągu mojej kariery zawodowej miałem wiele sukcesów. Prowadziłem najważniejsze programy informacyjne w kraju, wygrałem kilka nagród dziennikarskich i zostałem wyróżniony odznaczeniami państwowymi.

Ale miałem też swoje porażki. Były takie momenty, kiedy popełniałem błędy, które kosztowały mnie utratę pracy. Ale nigdy się nie poddawałem. Za każdym razem podnosiłem się i szedłem dalej.

Dziś jestem szczęśliwym człowiekiem. Mam pracę, którą kocham, i wspaniałą rodzinę. Jestem wdzięczny za wszystko, co udało mi się osiągnąć w życiu.

Ale wiem też, że nic nie jest dane raz na zawsze. Dlatego cały czas się uczę i rozwijam. Chcę być lepszym dziennikarzem, lepszym ojcem i lepszym człowiekiem.

Na koniec chciałbym Wam powiedzieć, że nigdy nie należy się wstydzić tego, kim się jest. Każdy z nas jest inny i ma swoje własne atuty. Ważne jest, aby być sobą i robić to, co się kocha.
Dziękuję za uwagę!