Johny Vansevenant: Mijn leven in de Wetstraat

Als ik terugdenk aan mijn carrière als journalist, besef ik dat ik een bevoorrecht mens ben geweest. Ik heb de kans gehad om de Belgische politiek van dichtbij te volgen en mee vorm te geven. Ik heb historische gebeurtenissen meegemaakt, ik heb indringende interviews afgenomen en ik heb het komen en gaan van politici gezien.

In mijn boek "Mijn leven in de Wetstraat" blik ik terug op mijn carrière. Ik schrijf over de hoogtepunten en de dieptepunten, over de mensen die ik heb ontmoet en de lessen die ik heb geleerd. Ik hoop dat mijn boek een inspiratiebron zal zijn voor jonge journalisten en voor iedereen die geïnteresseerd is in de Belgische politiek.

De beginjaren

Ik werd geboren in 1958 in Roeselare. Ik groeide op in een politiek actief gezin. Mijn vader was burgemeester van Lichtervelde en mijn moeder was lid van de gemeenteraad. Ik heb dus al van jongs af aan meegekregen hoe belangrijk politiek kan zijn.

Na mijn studies journalistiek ging ik aan de slag bij de regionale krant Het Volk. In 1988 maakte ik de overstap naar de VRT, waar ik tot mijn pensioen in 2023 heb gewerkt.

De Wetstraat

Als journalist heb ik altijd een bijzondere interesse gehad in de Belgische politiek. Ik heb de Wetstraat van binnenuit gezien en ik heb de machtsstrijd tussen de verschillende partijen van dichtbij gevolgd.

Ik heb de opkomst en de ondergang van regeringen meegemaakt. Ik heb de val van de Berlijnse Muur en de aanslagen van 9/11 van dichtbij gevolgd. Ik heb de Europese Unie zien groeien en ik heb de Brexit zien gebeuren.

De mensen

In mijn boek schrijf ik niet alleen over de politiek, maar ook over de mensen die ik in de loop der jaren heb ontmoet. Ik heb met premiers en ministers gesproken, met oppositieleiders en met gewone burgers. Ik heb hun verhalen gehoord en ik heb hun drijfveren leren kennen.

Ik heb veel respect voor de politici die ik heb ontmoet. Ik heb gezien hoe hard ze werken en hoe toegewijd ze zijn aan hun land. Ik heb ook gezien hoe eenzaam ze soms kunnen zijn en hoe moeilijk het kan zijn om de balans te vinden tussen hun privéleven en hun werk.

De toekomst

Nu ik met pensioen ben, kijk ik met een zeker gevoel van trots terug op mijn carrière. Ik heb het gevoel dat ik een bijdrage heb kunnen leveren aan de Belgische samenleving. Ik hoop dat mijn boek zal helpen om de Belgische politiek beter te begrijpen en dat het een inspiratiebron zal zijn voor de volgende generatie journalisten.