Deze Franse actrice, regisseur en schrijfster heeft zich in de loop van haar carrière ontpopt tot een icoon in de Franse cinema. Met haar warme humor en haar scherpe observaties van de samenleving speelt ze een belangrijke rol in het culturele landschap van haar geboorteland.
Josiane Balasko werd op 15 april 1950 geboren in Parijs uit Joegoslavische ouders. Ze groeide op in een modest milieu en droomde er al van jongs af aan om actrice te worden. Na haar studies aan het Conservatoire National Supérieur d'Art Dramatique begon ze haar carrière in het theater, waar ze al snel de aandacht trok met haar unieke stijl en haar durf.
In 1979 kwam de grote doorbraak voor Balasko toen ze een hoofdrol kreeg in de komedie Les Bronzés. Deze film werd een enorm succes en lanceerde de carrière van Balasko definitief. Ze werd een van de meest populaire actrices van Frankrijk en speelde in talloze komedies, waaronder Gazon maudit (1995), Le Père Noël est une ordure (1982) en Les Bronzés font du ski (1979).
Naast haar acteerwerk is Balasko ook een begenadigd regisseur en schrijfster. Ze maakte haar regiedebuut in 1985 met de film Sac de noeuds, die ze ook zelf schreef. Sindsdien heeft ze nog talloze films geregisseerd, waaronder Un grand cri d'amour (1998), L'Ex-femme de ma vie (2004) en Retour chez ma mère (2016).
Josiane Balasko is meer dan alleen een actrice en filmmaker. Ze is ook een uitgesproken feministe en activist. Ze gebruikt haar platform om aandacht te vragen voor belangrijke maatschappelijke kwesties, zoals discriminatie, armoede en vrouwenrechten. Zo richtte ze in 2006 de vereniging "Ni Putes Ni Soumises" op, die zich inzet tegen geweld tegen vrouwen.
Vandaag de dag is Josiane Balasko een ware legende in de Franse cinema. Ze heeft talloze prijzen gewonnen voor haar werk, waaronder twee Césars voor beste scenario en een César d'honneur voor haar hele carrière. Maar belangrijker nog, ze heeft het hart veroverd van miljoenen Fransen met haar humor, haar warmte en haar onvermoeibare strijd voor een betere wereld.