Ik ben geboren en getogen in Amersfoort, een stad met een rijke historie. Een van de meest indrukwekkende plekken in onze stad is Kamp Amersfoort, een voormalig concentratiekamp waar tijdens de Tweede Wereldoorlog duizenden mensen gevangen zaten.
Als kind was ik me niet bewust van het bestaan van dit kamp. Pas toen ik ouder werd en me meer ging verdiepen in de geschiedenis van Amersfoort, kwam ik erachter dat deze plek letterlijk om de hoek lag. Het voelde als een klap in mijn gezicht. Hoe kon ik in hemelsnaam al die jaren onwetend zijn over deze verschrikkelijke gebeurtenis?
Ik besloot om het kamp te bezoeken. Al bij de ingang voelde ik een koude rilling over mijn rug lopen. Het terrein is nu een monument, maar de sporen van het verleden zijn nog overal zichtbaar. De barakken, het wachttorens en de omheining staan er nog steeds.
Ik liep over het appèlplein, waar de gevangenen vroeger urenlang moesten staan. Ik stelde me voor hoe het moet zijn geweest om hier opgesloten te zitten, in de kou, de honger en de angst. Ik las de verhalen van de mensen die hier gevangen hebben gezeten. Verhalen van moed, volharding en hoop.
Het bezoek aan Kamp Amersfoort was een onvergetelijke ervaring. Het heeft me geconfronteerd met de verschrikkingen van de oorlog en het belang van het herdenken van onze geschiedenis. Het heeft me ook doen beseffen dat het niet genoeg is om alleen te weten dat het gebeurd is. We moeten erover praten, erover schrijven en ervoor zorgen dat het nooit meer gebeurt.
Kamp Amersfoort is een plek die niemand mag vergeten. Het is een herinnering aan de donkerste periode uit onze geschiedenis, maar het is ook een symbool van hoop en moed. Een ode aan de mensen die hier hebben geleden en een pleidooi voor een betere toekomst.
Een bezoek aan Kamp Amersfoort is een indrukwekkende en leerzame ervaring. Het is een plek die je niet snel zult vergeten.