Bir gün bir adam, iş için başka bir şehre taşınmak zorunda kalır. Yeni evine taşınırken, eski evinin önünde bir ağaç gördüğünde durur ve ağaca bakar. Ağaç, onunla birlikte büyümüştü ve ona birçok anı yaşatmıştı. Adam ağaca dokunur ve ağacın onu hatırlamasını umarak ona bir söz verir: "Bir gün geri döneceğim."
Yıllar sonra adam geri döner ve ağacın hala aynı yerde durduğunu görür. Ağaca dokunur ve ağacın onu hatırladığını hisseder. Adam ağaca o günkü sözünü tuttuğunu söyler ve ağaca sarılır.
O günden sonra adam, her ne kadar uzaklara gitse de, her zaman ağacın onu hatırlayacağını bilir. Ve her ne kadar çok kişi gelip geçse de, ağacın onun için her zaman özel bir yeri olacaktır.
Hayatımızda da tıpkı ağaçlar gibi, bize özel olan insanlar ve yerler vardır. Onlar bizi hatırlarlar ve bizimle birlikte büyürler. Onları ne kadar uzak olursak olalım, her zaman bizimledirler ve bizi desteklerler.
Çünkü kim bilir, belki bir gün geri döneceğiz...
"Kimler geldi kimler geçti,