Ku

Hujambo rafiki yangu! Nakuletea makala ambayo itakuacha na maswali mengi kuliko majibu.
Nilikuwa safarini kwenda nyumbani siku moja nilipokutana na mtu mzee ambaye alionekana kama amechoka sana. Aliniuliza kama ningeweza kumsaidia kubeba vitu vyake, na bila shaka nilikubali.
Tunapotembea pamoja, yule mzee alianza kuniambia hadithi yake. Alinambia alikuwa ametoka kijijini mbali, na alikuwa amekuja mjini kutafuta matibabu kwa mtoto wake mgonjwa. Mtoto wake alikuwa ameugua kwa muda mrefu, na hakuna tiba ambayo ilimsaidia.
Mzee huyo alikuwa amepoteza matumaini yote. Alijaribu kila kitu alichojua, lakini hakuna kitu kilichosaidia. Alikuwa amefika hatua ambapo alihisi kama anataka kufa.
Lakini kisha siku moja, mtu alimwambia kuhusu daktari katika mji ambao huenda akaweza kumsaidia mtoto wake. Mzee huyo aliamua kumpa daktari huyo jaribio la mwisho.
Mzee huyo aliniambia kwamba alisafiri kwa wiki nyingi, akitembea na kubeba mtoto wake mgongoni mwake. Hatimaye alifika mjini na kumpeleka mtoto wake kwa daktari.
Daktari alimchunguza mtoto huyo na akamwambia mzee kwamba mtoto wake anaugua ugonjwa ambao unaweza kutibika. Mzee huyo alifurahi sana, lakini pia alikuwa na wasiwasi kwamba hawezi kumudu gharama za matibabu.
Daktari alimuhakikishia mzee kwamba atasaidia. Akamwambia kwamba atafanya kazi na hospitali ili kumsaidia kulipia gharama za matibabu.
Mzee huyo alishukuru sana. Alimshukuru daktari kwa kumsaidia, na alimshukuru Mungu kwa kumpa tumaini.
Nilipokuwa namsikiliza mzee huyo akinieleza hadithi yake, niliguswa sana. Niliweza kuona jinsi alivyokuwa amechoka na kukata tamaa, lakini pia niliweza kuona jinsi alivyokuwa na tumaini.
Hadithi ya mzee huyo ilinifundisha kwamba hata wakati mambo yanapoonekana kuwa magumu sana, daima kuna tumaini. Daima kuna mtu ambaye yuko tayari kusaidia.
Na wakati mwingine, msaada huo unaweza kuja kutoka kwa mwelekeo usiotarajiwa.