Le TEC

Als een of andere Engelse belhamel, die de stad voor de eerste keer bezocht, het openbaar vervoer in Brussel omschreef als bad, dan zou hij het openbaar vervoer in Wallonië omschrijven als "worse, badder, worst".

En eerlijk is eerlijk, de beste dagen van

de TEC

liggen lang achter ons. Een willekeurige busrit op een willekeurige lijn is al snel een onvergetelijke ervaring, maar dan niet in de goede zin van het woord.

Een bus die plots een andere route rijdt, een bus die om onduidelijke redenen tien minuten te vroeg of te laat vertrekt of een bus die gewoon nooit komt opdagen. Het zijn slechts enkele van de "service"punten die de TEC zijn naam geven.

En dan zijn er nog de bestuurders. Een aparte categorie mensen die er blijkbaar veel moeite mee hebben om de verkeersregels te respecteren.
Het is niet ongewoon om een bus te zien die de voorrang van rechts negeert, een bus die op het fietspad rijdt of een bus die met veel misbaar inparkeert.

Het resultaat van dit alles is een openbaar vervoerssysteem dat onbetrouwbaar, onveilig en ronduit onbeschoft is. En dat is nog zachtjes uitgedrukt.

Maar goed, wanhoop niet. Er is nog hoop. Want er zijn ook nog een paar pluspunten te vinden aan "le TEC".

De bussen zijn meestal vrij ruim.

De prijs van een ticket valt nog mee.

Je komt toch op je bestemming, ook al duurt het wat langer.

En dat is dan ook het enige positieve dat ik kan zeggen over

de TEC

. Maar goed, het is alvast een begin.