Leganes vs Real Madrid: कौटुंबिक नातेसंबंध, धूर्त प्रतिभावानपणा आणि फुटबॉलची जिवंत कथा

आठव्या मिनिटाला, लेगानेसच्या सेंटर फॉरवर्डने बॉक्सच्या कडाकापरी धाव घेत एक सुंदर पहिलं गोल केलं. रियल माद्रिदच्या गोलरक्षक, टिबो कोर्टुआ, त्याच्या उत्तम प्रतिसादासाठी ओळखला जाणारा अनुभवी खेळाडू असतानाही गोल रोखण्यात असमर्थ ठरला. स्टेडियम आनंदाने ओरडू लागला कारण स्थानीय मुलाने आपल्या बालपणाच्या आवडत्या क्लबविरुद्ध आघाडी घेतली होती.
दुसऱ्या मैत्रीपूर्ण सामन्याचा दिवस संपत आला होता आणि माझा भाव विनोद सांगून मित्रांसोबत हसत होता. मला कधीही असे वाटले नाही की मी आज माझ्या आवडत्या क्लबविरुद्ध खेळत आहे. तरीही, मैदानावर उतरताना, मी एका भावनेने भरून गेलो होतो. मला माहीत होते की मी माझ्या बालपणाच्या स्वप्नांच्या अगदी जवळ आहे आणि तेही माझ्या कुटुंबाच्या शहरात.
भावाच्या दूरच्या शहरात स्थायिक झाल्यानंतर, रियल माद्रिदने मला अकादमीमध्ये प्रवेश दिला. सॅन्टियागो बर्नबेयु येथे entrenar करणे म्हणजे आकाशात उडणे असे वाटत असे. मात्र माझा भाऊ लेगानेसमध्ये खेळत होता, तो क्लब ज्यामुळे मी फुटबॉलचा चाहता झालो होतो. आम्हा दोघांना एकमेकांविरुद्ध खेळण्याची संधी मिळणे म्हणजे आमच्या फुटबॉल कारकीर्दीतील एक वैशिष्ट्यपूर्ण क्षण होता.
मी माझ्या आयुष्यातील सर्वात महत्त्वाच्या सामन्यासाठी तयार झालो होतो. मी माझ्या गोलवर लक्ष केंद्रित केले होते, मला माझ्या कुटुंबाला गौरवास्पद वाटायचे होते. सामना सुरू झाल्यावर, मी माझ्या भावाकडे पाहिले, जो मला खेळात सामोरा जात होता. आमच्या डोळ्यात प्रेम आणि आदर होता. आम्हाला कळले की आमच्या कुटुंबाची नजर आमच्यावर आहे.
आम्ही दोघेही मनापासून खेळत होतो, एकमेकांचा आदर करत होतो आणि आमच्या सीमांची चाचपणी करत होतो. माझ्या भावाने खडतर लढाई दिली आणि लेगानेसला दुसरा गोल करण्याची संधी निर्माण करण्यात मदत केली. स्टेडियममध्ये एकच आवाज गूंजला, "सिस्को, सिस्को, सिस्को!" आम्ही त्या क्षणी दोघेही आपल्या कारकिर्दीच्या सर्वोच्च शिखरावर होतो.
त्या दिवशी शेवटी रियल माद्रिदने सामना 4-2 ने जिंकला. गोल करणे आणि माझ्या बालपणाच्या स्वप्नाला साकारणे हे माझ्यासाठी अतिशय खास होते. पण खेळ संपल्यानंतरचे क्षण अधिक विशेष आणि हृदयस्पर्शी होते. मला मैदानावर संपूर्ण मैत्रीपूर्ण सामना आठवत आला. माझ्या भावासोबत खेळल्याचा आनंद, आमच्या पालकांचा अभिमान आणि सर्व चाहत्यांचे प्रेम यातून मला खूप आनंद झाला.
हा फुटबॉलपेक्षा बराच जास्त होता. ही एक कौटुंबिक गोष्ट होती, आपल्या मुळांना गौरवाची भावना देण्याबद्दल. आणि ही एक धूर्त प्रतिभावानपणाच्या गोष्ट होती, ज्यात भाऊ आणि प्रतिस्पर्धी म्हणून एकाच वेळी दोन भूमिका निभावण्याचे कौशल्य दाखवले. हा फुटबॉलच्या जिवंत कथांपैकी एक होता, ज्यात आनंद, भावना आणि पूर्णतेचा नमुना होता.