Isang araw sa parke kinuha ko ang aking upuan at umupo. Habang hinihintay kong lumipas ang aking mga kaibigan, nagsimulang bumuhos ang ulan. Nakita ko ang isang pamilyang kumakain ng kanilang mga nakabalot na lunch sa isang mesa na may silungan. Sa kanilang tabi ay isang lalaking nakaupo sa isang basa na bangko, basang-basa, at nakatingin lamang sa isang walang laman na tasa sa kanyang kandungan. Nakaramdam ako ng awa para sa kanya, kaya nagpunta ako sa mesa ng pamilya at kumuha ng isang lata ng soda. Ibinigay ko ito sa kanya, at ngumiti siya sa akin na may pasasalamat.
Hindi ko naman inakala na malaki ang maitutulong nito. Pero sa pag-uwi ko, napansin ko ang isang papel na nakadikit sa lata ng soda. Sabi sa papel: "Salamat sa pagpapakita mo ng kabaitan sa isang estranghero. Ginawa mo ang aking araw. Bilang pasasalamat, ito ang winning numbers para sa lotto result bukas: 45, 46, 33, 23, 03, 48."
Hindi ako makapaniwala sa nabasa ko. Naisip ko na ito ay isang biro, pero hindi ko rin matiyak. Sa isang kisap-mata, nawala sa isip ko ang tungkol sa papel at nagpatuloy sa paglalakad. Ngunit kinabukasan, nang tingnan ko ang diyaryo, hindi makapaniwala ang mga mata ko. Ang mga winning numbers ng lotto ay ang mga numerong nakasulat sa papel. Nakasaad din sa diyaryo na ang jackpot prize ay 202,500,000 pesos!
Hindi ako makapaniwala sa nangyari. Ito ba'y swerte? O ito ba ay kapalaran? Hindi ko alam, pero ang alam ko lang ay binago ng isang simpleng gawa ng kabaitan ang buhay ko magpakailanman.