Máistir an Aisteoireachta: James Darren

Aisteoir, amhránaí agus stiúrthóir Meiriceánach é James Darren, a rugadh James William Ercolani ar an 8 Meitheamh, 1936. Bhí grá an aisteoireachta aige ón aois óige, agus chuaigh sé isteach sa chlub drámaíochta ag William Penn Charter School. Ina dhiaidh sin, rinne sé staidéar ar aisteoireacht i Carnegie Tech, anois Ollscoil Carnegie Mellon.
Thosaigh Darren a ghairm bheatha ar an stáitse, ag déanamh a chéad ócáid Ghardaí Broadway sa bhliain 1959 i "Porgy and Bess." Bhí sé le feiceáil freisin ar an gcéim i léirithe eile, lena n-áirítear "Bajour" agus "Carpenter Street."
Ba dhomhain a thabhairt ar scáileán a bhí Darren freisin. Rinne sé a chéad aisteoireacht scannáin sa scannán "Rumble on the Docks" sa bhliain 1956. Ina dhiaidh sin, bhí sé le feiceáil i scannáin eile, ar nós "Gidget" (1959), "The Lively Set" (1964) agus "The Greatest Story Ever Told" (1965).
Rinne Darren clú agus cáil dó sa teilifís freisin. Bhí sé le feiceáil sa tsraith teilifíse "T.H.E. Cat" ón bhliain 1966 go 1969, agus bhí sé le feiceáil mar Moondoggie Wilson ar an gclár "Happy Days" ón bhliain 1974 go 1984. Bhí sé le feiceáil freisin i léirithe eile teilifíse, lena n-áirítear "Love, American Style," "The Love Boat" agus "Murder, She Wrote."
Mar amhránaí, bhí ceithre albam ag Darren a scaoileadh ó na 1960id go dtí na 1970id. Bhí a amhráin le cloisteáil ar chláir teilifíse ar nós "American Bandstand" agus "The Ed Sullivan Show."
Ina theannta a ghairme aisteoireachta agus amhránaíochta, bhí Darren gníomhach freisin mar stiúrthóir. Stiúir sé an scannán "Rich and Famous" sa bhliain 1981, agus stiúir sé eipeasóidí de sraith teilifíse ar nós "Beverly Hills, 90210," "Melrose Place" agus "Charmed."
Is figiúr nuálaíoch agus ilghnéitheach é James Darren i saothar na healaíne. Bhí sé le feiceáil ar an stáitse, ar an scáileán agus ar an teilifís, agus bhí sé ina stiúrthóir rathúil freisin. Is eiseamláir é a ghairme ar an réimse leathan de dhóthanna atá ar fáil do ealaíontóirí i dtionscal na siamsaíochta.

Tháinig mé ar ais go dtí an áit a raibh a lorg sa domhan breá seo, a lorg éagsúil i gcónaí ach mar aon am céanna chomh míchuimsitheach, a lorg a raibh mé sásta air.
Bhí mé ag freastal ar an ollscoil ag an am, ag déanamh staidéar ar aisteoireacht. Bhí uaim bheith mar aisteoir riamh, ach ní raibh a fhios agam cad a bhí i gceist. Bhí mé ar mo dheireadh, ar mo thaisteal chun an aisling seo a fháil, mo chomaoin, nuair a chonaic mé é ar an gcéim.
Bhí sé ina phearsana éagsúla, ag bailiú cuid mór de na mothúcháin, ag cruthú clainne go léir i mbun an chluiche. Bhí sé ag rith thar an stáitse, ag léimnigh, ag gol, ag gáire, ag maireachtáil na mílte saol.
Bhí mé sásta.
Bhí mé sásta é a fheiceáil ag maireachtáil na saolta seo, ag glacadh a lán róil, ag tabhairt isteach sa mhéid sin den saol gach carachtar ina bhfuil sé. Bhí mé sásta é a fheiceáil ag maireachtáil na saolta seo, agus bhí mé sásta mo shaol féin a mhaireachtáil.
Bhí mé sásta é a fheiceáil ag maireachtáil na saolta seo, agus bhí mé sásta mo shaol féin a mhaireachtáil. Is é sin an méid a dhein James Darren domsa. Léiríonn sé dom an t-am a chaithfidh mé a fhágáil ar an stáitse, an t-am a chaithfidh mé a chaitheamh ag maireachtáil mo shaol, agus an t-am a chaithfidh mé a chaitheamh ag maireachtáil mo shaol nach bhfuil ach faoi mo chuid féin.