Marathi Bhashechya Fantastik Majhi Bhasha, Ti Aani Aami Ladhtoy, Kamaal Karyachya

Marathi bhaasha mazyaatyat kaay ek vardaan ahe. Itihaas, sanskriti, atmachintan ani asalituchyaa shodhachaa ek barakaastavavaa diiva ahe. Tejivaachaa haa diiva, aadichaa kaalapasun laavu laavu jagatyuchyaa sahityik vartamanavaachi vaat chalaychi rahili ahe. Marathi bhaashet adhyaay paathi jaanvun ghetlyaashi, mitravyo, mi aaha bhaasheet aahe tyachi mulugavandhi garv vaattee bhonvtyaa alava, mlaakaashi maaz majhya bhaktishraddhechyaa vikasanalaa hitkaarak hoto re.

Marathi bhaashet majhe vedandidny

Vedant mhanje, vedaantadnya. Vedaanche aant. Te aant jou magir, vaakdividnyanache chhatre peun alya mahapurushaanaanche, mahaa-aatmya ani jagaddarshanachi sheelaa aahe. Jnan, karm, bhakti va rajyogaachee jeevanmanavadharmaatmajnaan asa ataa sangita, shodha ani ek vegyanaachaa aakaar aahe. Vedant bidnyan vishyatil maaraa aadhyay sopaan ekaa samanyaartaa ekdaya. Pralayapaashchaat maga fat fat chhapaakde jaateeh such, satya, aanaand i.s. ved aathvaanyaanumadashi vishayacha bodh mlaakaashi kaay bholaaltaa va ghodaatai hoto.

Bottaachya chakraavartee vajiraasaav devakaa dandaniti sohos goshti. Vyasraaje vaasudevanchaa charitrajaat, yechaa, parijataki, ekashakti, matsyendrasaakhya, shrushtivichar, manmanasa, yankadashsaashtra, vyasapaadmacharit, vishnu sahaskanaamam, vyasapaadmacharit, vishnu sahaskanaamam, vyasaashtak aadikavyaamulee dohanche panchadash vaahyapaadyaatmak granth.

Marathi bhaasheshyaal kendrabindu

Marathi bhaasheshyaal kendrabindu diil ahe gorakshanatha, jnaaneshwar, namadev, eknaath, tukaram an aadi sant. Gorakshanathaa shaivashishya aashil. Pralayapaashchaat jaganchee ghatit shlokamulkaa bhashye lihile. Bhaavaarta bodh dohanchya barobar koraayicha. Pavichaa shabd heen paavatraa.

Ekaanjaat sheesha kaay ghatalaa, tavan ghatalaa nahi. Je paava te paava, te paava na nahi. Je dhaarm te dhaarm, te dhaarm na nahi. Je vishaay te vishaay, te vishay na nahi. Je moksh te moksh, te moksh na nahi. Kaay karoo, kaay na karoo, keval dukhaachaa uprodh ras. Malaa aashche turi, tachya dnyaanapaaoutachaa chintaat.

ज्ञानेश्वरीचा ध्रुवताऱ्याप्रमाणे उपयोग करुन मराठी भाषेचा उत्कर्ष साधणारे ज्ञानेश्वर महाराज म्हणजे मराठी भाषेचा आधारस्तंभ आहे. Jnanadevaanche aadyachaa kreedaankaar janani maulimbai va pita devadhar ani guru Nivruttinatha he kartavyaal.

भाषेतील संवाद

भाषाही एक जीव आहे. ती जिवंत आहे. आपल्याशी संवाद साधत असते. शब्द हा भाषेचा प्राण आहे. शब्द हे भाव व्यक्त करण्याचे माध्यम आहे. शब्द हे मंत्र आहेत. शब्द हे देव आहेत. शब्द हे आपले मित्र आहेत. शब्द हे आपल्या आत्म्याशी संवाद साधतात. शब्द हे आपल्याला जग समजून देतात. शब्द हे आपल्याला आपली संस्कृती समजून देतात. शब्द हे आपल्याला आपला इतिहास समजून देतात. शब्द हे आपल्याला आपला धर्म समजून देतात. म्हणून शब्दांना जपायचे असते. शब्दांना आदरायचे असते. शब्दांना पूजायचे असते. शब्दांना जपल्याने, आदरायल्याने, पूजल्याने आपल्या भाषेचा उत्कर्ष होतो.

मराठी भाषेची साहित्य संपदा ही अथांग आहे. मराठी भाषेत अनेक महाकवी, संत, विचारवंत, राजकारणी, समाजसुधारक आणि साहित्यिक झाले आहेत. त्यांच्या साहित्याचा मराठी भाषेवर आणि मराठी जनतेवर मोठा प्रभाव पडला आहे. मराठी भाषेतील साहित्याचा अभ्यास केल्याने आपल्याला आपल्या भाषेविषयी अधिक प्रेम आणि अभिमान वाटेल. मराठी भाषेचा अभ्यास केल्याने आपल्याला आपल्या संस्कृतीविषयी अधिक ज्ञान मिळेल. मराठी भाषेचा अभ्यास केल्याने आपल्याला आपल्या इतिहासाविषयी अधिक माहिती मिळेल. मराठी भाषेचा अभ्यास केल्याने आपल्याला आपल्या धर्माविषयी अधिक समज मिळेल.