Het Marburgvirus is een zeldzaam, maar uiterst gevaarlijk virus dat kan leiden tot een dodelijke ziekte, bekend als de Marburgvirusziekte. Deze ziekte is verwant aan het beruchte Ebolavirus en staat bekend om zijn hoge sterftecijfer, dat kan oplopen tot 90%.
Het virus werd voor het eerst ontdekt in 1967 in de Duitse stad Marburg, waar het laboratoriummedewerkers besmette tijdens hun werk met groene meerkatten. Sindsdien zijn er uitbraken gemeld in verschillende Afrikaanse landen, waaronder Angola, Congo, Kenia, Oeganda en Zuid-Afrika.
Overdracht
Het Marburgvirus verspreidt zich via contact met geïnfecteerde lichaamsvloeistoffen, zoals bloed, braaksel, ontlasting en urine. Het kan ook worden overgedragen via geïnfecteerd weefsel of objecten die in contact zijn geweest met het virus. Fruitvleermuizen worden beschouwd als het natuurlijke reservoir voor het virus, en mensen raken meestal besmet door direct contact met deze dieren of hun uitwerpselen.
Symptomen
De incubatietijd voor het Marburgvirus varieert van 2 tot 21 dagen. De symptomen beginnen meestal met:
Na een paar dagen kan de ziekte verergeren en leiden tot:
Diagnose en behandeling
De diagnose van het Marburgvirus wordt gesteld op basis van de symptomen, reisgeschiedenis en laboratoriumtests. Er is geen specifieke behandeling voor het virus, maar ondersteunende zorg, zoals het geven van vocht en het behandelen van symptomen, kan de overlevingskansen verbeteren.
Preventie
Het voorkomen van infectie met het Marburgvirus is cruciaal. Hier zijn enkele preventieve maatregelen:
"Marburgvirus" is een serieuze bedreiging voor de volksgezondheid, en tijdige preventiemaatregelen zijn essentieel om de impact van dit dodelijke virus te minimaliseren. Door bewust te zijn van de overdrachtswijze, symptomen en preventiemaatregelen kunnen we helpen de verspreiding van dit angstaanjagende virus tegen te gaan.