Mega-tsunami sa Greenland

Nagising ako sa isang nakakagulat na balita noong nakaraang linggo: isang malaking tsunami ang tumama sa Greenland, na dulot ng pagguho ng isang malaking masa ng yelo sa Karagatang Artiko.
Hindi ako makapaniwala sa narinig ko. Isang tsunami sa Greenland? Parang ang layo nito sa nangyayari sa Pilipinas. Pero ito ay totoo, at ito ay isang malaking paalala sa kapangyarihan ng kalikasan.
Ang tsunami ay umabot sa taas na 650 talampakan at lumikha ng isang seismic signal na nagpa-vibrate sa Earth sa loob ng siyam na araw. Ito ay isang pambihirang pangyayari, at ito ay nagpapahiwatig sa mga siyentipiko na ang pagbabago ng klima ay nagpapabilis sa pagguho ng mga glacier at nagiging mas madalas ang mga natural na sakuna.
Nakakalungkot isipin ang mga tao sa Greenland na naapektuhan ng tsunami. Ang kanilang tahanan ay nawasak, at ang kanilang mga buhay ay nabago magpakailanman. Umaasa ako na makakabawi sila kaagad at makakatanggap ng tulong na kailangan nila.
Ngunit sa kabila ng trahedya, mayroon ding isang mensahe ng pag-asa sa kuwentong ito. Ipinakita sa atin ng mga taong Greenland ang kanilang katatagan at katapangan sa harap ng kawalan ng katiyakan. Ipinapakita nila sa atin na kahit na nahaharap sa pinakamahirap na sitwasyon, laging may pag-asa.
Ang mega-tsunami sa Greenland ay isang paalala na ang ating planeta ay isang marupok at pabago-bagong lugar. Hindi natin dapat maliitin ang kapangyarihan ng kalikasan, at dapat tayong laging handa para sa anumang bagay.