"Agatka, chodź pogramy w piłkę!"
"Jeszcze chwilkę, muszę skończyć rysować." Mogła godzinami siedzieć nad kartką papieru, tworząc piękne obrazy. Miała talent do rysowania, a ja często podziwiałam jej prace.
Pewnego dnia Agata przestała przychodzić na podwórko. Nikt nie wiedział, co się stało. Jej rodzice byli zmartwieni, ale nie zgłosili jej zaginięcia na policję. Myśleli, że po prostu uciekła z domu, szukając przygód.
Minęły dwa lata, a my nadal nie wiedzieliśmy, gdzie jest Agata. Jej rodzice stracili nadzieję, a my, jej przyjaciele, staraliśmy się zapomnieć o tym, co się wydarzyło.
Ale ja nigdy nie zapomniałam. Zawsze miałam przed oczami jej uśmiech i słowa, które powiedziała, gdy ostatnio się widziałyśmy:
"Obiecuj mi, że nigdy o mnie nie zapomnisz."
Obiecałam i dotrzymałam słowa. Założyłam fundację jej imienia, która pomaga dzieciom zaginionym i ich rodzinom. Co roku organizujemy memoriał Agaty Mróz, w którym biegną dzieci z całej Polski. To nasz sposób na to, żeby pamięć o niej nigdy nie zgasła.
W tym roku memoriał będzie wyjątkowy. Odbędzie się w dziesiątą rocznicę zaginięcia Agaty. Będzie to bieg dla dzieci, ale także dla dorosłych, którzy chcą ją uczcić. Będziemy też zbierać pieniądze na rzecz fundacji, która pomaga dzieciom zaginionym i ich rodzinom.
Jeśli chcesz pomóc dzieciom zaginionym, dołącz do nas i weź udział w 10. Memoriale Agaty Mróz. Pamiętajmy o niej i zróbmy wszystko, żeby historia Agaty nigdy się nie powtórzyła.
Razem możemy zrobić różnicę.