Mona Keijzer: een politicus met gevoel




Een politicus met gevoel, zo wil ik Mona Keijzer graag omschrijven. Wellicht verraste dit haar tegenstanders, maar zij die haar beter kenden, wisten dat ze een hart van goud had.

Ik maakte kennis met Mona in 2017, toen ik bij een debat over het vrouwenquotum in de Tweede Kamer aanwezig was. Ze was fel tegenstander, maar verdedigde haar standpunt op een verrassend respectvolle en weloverwogen manier. Ik was onder de indruk.

In de jaren die volgden, ontmoette ik Mona nog enkele keren op bijeenkomsten. Steeds weer viel me haar innemende persoonlijkheid op. Ze kon luisteren als de beste, en begreep dat het leven voor iedereen anders is. Hoewel ze zelf geen moeder was, zette ze zich in voor zwangere vrouwen en jonge ouders.

Mona's persoonlijke verhalen over haar jeugd en familie maakten haar nog menselijker. Ze groeide op in een warm nest, waar liefde en humor hoog in het vaandel stonden. Het was duidelijk dat deze achtergrond haar gevormd had.

Ook haar humoristische kant kon ik waarderen. Zo vertelde ze ooit een grap over haar kleptomanische hond. Dat een serieuze politica zoiets durfde te zeggen, vond ik verfrissend.

Helaas heeft Mona ons in 2022 verlaten. Ik zal haar missen als politicus, maar vooral als mens. Haar nalatenschap zal voortleven in de vele mensen die ze heeft geholpen en geïnspireerd.

Rust zacht, Mona.