Narin Öldü mü?

Harika bir yaz akşamında, şehrin kalbinde bulunan tenha bir kafede oturuyordum. Güneş batmak üzereydi ve etrafı altın bir ışıkla kaplıyordu. Arkamdaki masada oturan iki genç kadın hararetle sohbet ediyordu. Konuşmalarına istemeden kulak misafiri oldum ve "Narin" adını duyunca kalbim duracak gibi oldu.
Birkaç yıl önce, üniversite zamanlarımda Narin'e deli gibi aşıktım. Onu her gördüğümde kalbim yerinden çıkacakmış gibi hissederdim ve bir daha onsuz yaşayamayacağıma dair düşüncelerle kendimi harap ederdim. Ancak talihsiz bir olay tüm dünyamı yerle bir etti. Bir trafik kazasında kaybettik onu.
O günden sonra hayatım bir daha eskisi gibi olmadı. Acı ve özlemle boğuştum. Günler gecelere karıştı, geceler kabusa döndü. Narin'i unutmaya çalıştıkça o, benimle birlikte kalmaya daha da kararlı hale geliyor gibiydi.
Şimdi, yıllar sonra, Narin'in adını tekrar duymak yüreğimi parçaladı. Arkamdan gelen seslerde bir tanıdıklık vardı ve aniden dönüp masadaki kadınlara baktım. Biri yüzünü ellerine gömmüş ağlıyordu, diğeri ise onu teselli etmeye çalışıyordu.
"Ne oldu?" diye sormak için dayanamadım kendimi.
Kadınlar şaşkınlıkla bana baktılar. "Narin'i tanımıyor musun?" diye sordu biri.
"Evet, tanıyorum," dedim boğazım düğümlenmiş bir halde. "Ne olmuş ona?"
"Öldü," dedi kadın. "Birkaç gün önce bir hastalıktan..."
O an sanki dünyam bir kez daha yerle bir oldu. Narin ölmüştü, sonsuza dek gitmişti. Yine, yine kaybetmiştim onu.
Daha fazla dayanamayarak kafeden dışarı çıktım ve karanlığa doğru yürümeye başladım. Gözlerimden yaşlar süzülüyordu, içim acıyla doluydu. Narin'in öldüğünü bilmek beni harap etmişti.
Ama aynı zamanda onun artık acı çekmediğini, huzur içinde olduğunu da biliyordum. Ve bu düşünce, kalbime bir nebze olsun teselli verdi.
Narin'in ölümünün üzerinden yıllar geçti, ancak hala onu özlüyorum. Ara sıra onu rüyamda görüyorum ve o zamanlar sanki yine yaşıyormuş gibi hissediyorum.
Bazen Narin'in hayatta olsaydı neler olacağını düşünüyorum. Belki evlenmiş olurduk, belki çocuklarımız olurdu. Belki de şimdi yaşlı bir çift olarak, birbirimizin elini tutarak gün batımını seyrediyor olurduk.
Ama artık geçmişi değiştiremem. Tek yapabileceğim onu anmak ve onun anısını kalbimde yaşatmak.
Narin, seni asla unutmayacağım. Seni her zaman seveceğim.