Nasrallah, die man met die stemvolheid...




Nasrallah, die man met die stemvolheid, die soms leek alsof hij op een kansel stond in een moskee, met zijn volgelingen die al zijn woorden opslurpten alsof het water was in de woestijn. Ik herinner me dat ik naar zijn speeches luisterde, gebiologeerd door zijn charisma, zijn vermogen om mensen te verenigen, en tegelijkertijd geschokt door de haat die hij jegens Israël uitte.

Ik was nog jong toen Nasrallah op het toneel verscheen. Hezbollah was opgericht in de vroege jaren 80, als reactie op de Israëlische invasie van Libanon. Ik groeide op met het constant horen van zijn naam, maar het was pas later dat ik begreep wie hij werkelijk was.

In de loop der jaren heb ik een complexer beeld van Nasrallah gevormd. Ik kwam erachter dat hij meer was dan alleen een religieus leider. Hij was een politicus, een militair strateeg en een behendig onderhandelaar. Ik leerde dat hij een meester was in het spelen van het politieke spel, vaak in staat om zijn tegenstanders te overtroeven.

Maar ik ben er ook nooit in geslaagd om de haat tegen Israël te begrijpen die Nasrallah zo luidruchtig uitdroeg. Ik begrijp dat de Palestijnen onrecht zijn aangedaan, maar geweld is nooit de oplossing. Ik geloof dat Nasrallah de problemen tussen Israël en de Palestijnen alleen maar heeft verergerd met zijn retoriek en zijn steun aan terrorisme.

Nasrallah is een controversieel figuur, daar bestaat geen twijfel over. Hij wordt door sommigen beschouwd als een held, door anderen als een terrorist. Ik denk dat de waarheid ergens in het midden ligt. Hij was een complex personage, met zowel good als evil in hem. En hoewel ik misschien niet altijd met zijn methoden eens was, kon ik zijn toewijding aan zijn volk niet ontkennen.

Nasrallah is nu dood, vermoord bij een Israëlische luchtaanval. Ik weet niet wat de toekomst voor Libanon inhoudt, maar ik weet dat het anders zal zijn zonder hem. Hij was een centrale figuur in de Libanese politiek al tientallen jaren, en het zal moeilijk zijn om zijn leegte in te vullen.

Ik hoop dat de dood van Nasrallah een kans zal bieden voor vrede tussen Israël en Libanon. Ik hoop dat beide kanten een manier kunnen vinden om hun verschillen op te lossen zonder toevlucht te nemen tot geweld. Ik hoop dat ze een manier kunnen vinden om samen te leven in vrede en harmonie.