NEC Feyenoord: Een voetbalhobby op het hoogste niveau

Voetbal. Het is een sport die ons land al jaren in zijn greep houdt. Of je het nu zelf uitoefent of als supporter vanaf de zijlijn meekijkt, de passie voor deze sport is ongekend. Ook ik ben al jarenlang gegrepen door het voetbalvirus en heb het geluk gehad om mijn hobby op het hoogste niveau te mogen uitoefenen. Nu, terugkijkend op mijn carrière, wil ik jullie meenemen achter de schermen van het professionele voetbal en de unieke ervaringen die ik heb opgedaan.

Als kleine jongen droomde ik er altijd van om profvoetballer te worden. Urenlang speelde ik in de tuin, oefenend op mijn techniek en dribbelend langs denkbeeldige tegenstanders. Toen ik op mijn zeventiende werd gescout door NEC, ging mijn droom in vervulling. Het was een surrealistisch moment om opeens op het veld te staan met spelers die ik tot dan toe alleen op tv had gezien. De adrenaline gierde door mijn lichaam en ik wist dat dit het begin was van een ongelooflijk avontuur.

Het leven van een profvoetballer is echter niet alleen rozengeur en maneschijn. Naast de euforie van het scoren van een doelpunt of het winnen van wedstrijden, komen er ook de zware trainingen, het blessurespook en de druk van de media en het publiek. Het is een mentale en fysieke uitdaging waar niet iedereen tegen bestand is. Maar voor mij was het de passie voor het spel die mij altijd motiveerde om door te zetten.

Als profvoetballer heb ik de kans gehad om bijzondere ervaringen op te doen die ik nooit zal vergeten. Van het spelen in volle stadions tot het reizen naar verre landen voor Europese wedstrijden. Ik heb herinneringen gemaakt met teamgenoten die voor het leven zullen blijven. Zoals de keer dat we na een gewonnen wedstrijd met het hele team uit eten gingen en tot in de late uurtjes samen feestvierden. Het zijn dit soort momenten die het profvoetbal zo speciaal maken.

Naast de glamoureuze kant van het voetbal, heb ik ook de minder mooie kanten ervaren. Zoals de teleurstelling van het verliezen van een belangrijke wedstrijd of het omgaan met blessures. Maar ook de negatieve aandacht van de media en het publiek. Het is belangrijk om te beseffen dat het profvoetbal ook een zakelijke kant heeft en dat er veel druk op spelers rust om te presteren. Deze druk kan soms zwaar wegen.

Na jarenlang met veel plezier voor NEC te hebben gespeeld, kwam er een einde aan mijn tijd in Nijmegen. Het was een emotioneel moment om afscheid te nemen van de club en de stad waar ik zoveel mooie herinneringen had gemaakt. Maar ik was ook klaar voor een nieuw hoofdstuk in mijn carrière. Ik tekende bij Feyenoord, een club met een rijke historie en een geweldige fanbase. Het was een eer om het shirt van deze club te mogen dragen en ik heb er met veel plezier gevoetbald.

Als ik terugkijk op mijn carrière als profvoetballer, ben ik dankbaar voor de kansen die ik heb gekregen. Ik heb mijn droom kunnen najagen en heb ongelooflijke ervaringen opgedaan. Het was een tijd van hard werken, tegenslagen en successen. Maar bovenal was het een avontuur dat ik voor geen goud had willen missen. Ik ben trots op wat ik heb bereikt en ik hoop dat mijn verhaal anderen kan inspireren om hun dromen na te jagen, hoe groot of klein ze ook mogen zijn.

Want uiteindelijk gaat het in het leven niet alleen om het bereiken van je doelen, maar om de reis die je onderweg maakt. En mijn reis in het profvoetbal was een onvergetelijke."