Osman Gökçek'in Hayatını Değiştiren An

Yaşam yolculuğumuzda hepimizin hayatımızı değiştiren o anlar vardır; bizi derinden sarsan, bakış açımızı genişleten ve geleceğimizi şekillendiren anlar. Benim için bu anlardan biri, yıllar önce bir yaz akşamı yaşandı.
O sırada üniversitede öğrenciydim ve yaz tatilini ailemle geçirmek için memleketime dönmüştüm. Bir akşam, arkadaşlarımla mahallemizin parkında oturmuş sohbet ediyorduk. Güneş yavaş yavaş batıyor, gökyüzünü turuncu ve pembe renklerle boyuyordu.
Tam o sırada, parktan uzaklaşan yaşlı bir adam dikkatimi çekti. Adamın adı Osman Gökçek'ti ve mahallemizde sevilen, saygı duyulan bir insandı. Yıllarca mahallemizin camisinde imam olarak görev yapmış, gençlere yol göstermiş, zor durumda olanlara yardım etmişti.
Osman Amca o akşam çok üzgün görünüyordu. Başını önüne eğmiş, ağır adımlarla yürüyordu. Yanına yaklaşıp, "Osman Amca, bir şey mi oldu?" diye sordum.
Osman Amca gözlerini silerek, "Bir yakınımı kaybettim," dedi. "Çok üzgünüm."
"Başınız sağ olsun," dedim. "Allah rahmet eylesin."
Osman Amca, "Teşekkür ederim," dedi. "Ama asıl beni üzen şey, cenaze namazını kılamayacak olmaktı."
Şaşırmıştım. "Neden kılamıyorsunuz?" diye sordum.
Osman Amca içini çekti. "Yıllar önce bir kaza geçirdim ve bacağım tutmaz oldu," dedi. "O günden beri camiye gidemiyorum."
"Üzgünüm," dedim. "Yardım etmek isterdim."
Osman Amca gözleri parlayarak, "Gerçekten mi?" dedi. "Allah razı olsun."
Ve o akşam, Osman Amca'yı tekerlekli sandalyeyle camiye götürdüm. Cenaze namazını kıldık, dualar ettik. Osman Amca çok mutluydu.
O akşam yaşadığım deneyim, hayatımda derin izler bıraktı. Osman Amca'nın üzüntüsünü ve çaresizliğini gördüğümde, kendi hayatımda ne kadar şanslı olduğumu fark ettim. Sağlıklıydım, sevdiğim insanlarla birlikteydim ve bana yardım edecek insanlar vardı.
O günden sonra, insanlara yardım etmeyi kendime bir görev edindim. Osman Amca'yı camiye götürdüğüm o akşam, sadece birine yardım etmekten fazlasını yaptım. Kendime de bir hayat dersi çıkardım. Hayat kısa ve değerliydi ve elimden geldiğince insanlara yardım etmeliydim.
Yıllar sonra, Osman Amca'nın bana verdiği hayat dersini asla unutmadım. Küçük bir iyilik bile, birinin hayatını değiştirebilirdi. Ve belki de bir gün, başkasının hayatını değiştiren benim için de bir an gelecekti.