Paano mapawi ang mga kalungkutan ng nakaraang pagkabigo

Noong bata pa ako, madalas akong sumali sa mga paligsahan sa pagguhit. Gustung-gusto kong gumuhit at magpinta, at Akala ko magaling ako rito. Ngunit sa bawat paligsahan na sinalihan ko, hindi ako nananalo. Lagi akong pangalawa o pangatlo, at lagi akong natatalo sa iisang tao: si Maria.
Napakagaling ni Maria. Ang mga guhit niya ay palaging maganda at detalyado, at lagi siyang nananalo. Hindi ko maintindihan kung paano siya nagagawa ng napakagagandang guhit. Sinubukan kong gayahin ang kanyang istilo, ngunit hindi ko ito magawa. Hindi ko maipinta ang mga detalyeng kaya niyang gawin, at hindi ko makuha ang emosyon na kaya niyang ipahayag sa kanyang mga guhit.
Habang tumatagal, nagsimula akong maniwala na hindi ako kasing galing ni Maria. Nagsimula akong isipin na hindi ako magaling sa pagguhit, at na hindi ako magiging magaling kahit kailan. Tumigil ako sa pagsali sa mga paligsahan, at tumigil ako sa pagguhit nang buo.
Ngunit isang araw, habang naglalakad ako sa parke, nakita ko si Maria na nagpipinta sa isang easel. Lumapit ako sa kanya at pinanood ko siya habang nagtatrabaho siya. Nakita ko kung paano niya pininturahan ang mga detalyeng may napakalaking pasensya at pag-iingat. Nakita ko kung paano niya binigyan ng buhay ang kanyang mga paksa sa pamamagitan ng kanyang mga brushstroke.
Sa sandaling iyon, napagtanto ko na hindi lang siya mas magaling sa akin. Mas masipag din siya. Naglaan siya ng oras sa kanyang sining, at nagsasanay siya nang regular. Hindi siya ipinanganak na may talento; nagtrabaho siya para dito.
Kinabukasan, bumili ako ng isang bagong sketchbook at isang hanay ng mga lapis. Nagsimula akong mag-ensayo araw-araw, at nagtrabaho akong pagbutihin ang aking mga kasanayan. Hindi ako nag-focus sa pagkapanalo o pagkatalo; Nag-focus ako sa pagpapabuti ng aking sining.
Makalipas ang mga buwan, sumali ako sa isa pang paligsahan sa pagguhit. Hindi ako nanalo ng unang pwesto, ngunit hindi rin ako natalo ni Maria. Nanalo ako ng pangalawang pwesto, at ipinagmamalaki ko ang aking sarili sa aking nagawa.
Patuloy akong nagsasanay sa aking sining, at patuloy akong sumasali sa mga paligsahan. Hindi ako palaging nananalo, ngunit okay lang iyon. Alam kong gumagawa ako ng progreso, at alam kong may potential ako na maging isang mahusay na pintor.
Ang aking pagkabigo sa nakaraan ay nagturo sa akin ng isang mahalagang aral: ang tagumpay ay hindi tungkol sa pagkapanalo o pagkatalo. Tungkol sa pagsisikap na lampasan mo ang iyong mga limitasyon at maging pinakamahusay na bersyon mo.