Pożar Gdańska

W piątek, 10 lutego 1945 roku na skutek nalotu lotnictwa sowieckiego, odbudowywany Gdańsk został zniszczony w ponad 90%. W wyniku bombardowania zginęło lub zostało rannych ponad 20 tysięcy osób. Miasto, które jeszcze kilka miesięcy wcześniej z dumą świękowało zakończenie niemieckiej okupacji, legło w gruzach.
Pożar, który wybuchł w wyniku bombardowania, był tak gwałtowny, że temperatura w centrum miasta sięgnęła 1000 stopni Celsjusza. Płomienie pochłonęły setki zabytkowych budowli, w tym Ratusz Głównego Miasta, Długi Targ i Bramę Wyżynną. Doszczętnie zniszczony został także Pałac Królewski w Oliwie oraz Katedra Oliwska.

Ogień dotarł nawet do Stoczni Cesarskiej, gdzie spłonęły wszystkie okręty, które nie zdążyły uciec do innych portów. To był ogromny cios dla polskiej gospodarki, która dopiero zaczynała się podnosić po wojnie.
W ciągu kilku godzin Gdańsk, jedno z najpiękniejszych miast Europy, przestał istnieć. Trudno wyobrazić sobie skalę zniszczeń i cierpienia, jakie spadły na jego mieszkańców.

Odbudowa Gdańska trwała wiele lat i była jednym z największych przedsięwzięć w powojennej historii Polski. Dzięki ogromnemu wysiłkowi polskich architektów i budowniczych, udało się przywrócić miastu jego dawny blask.

Dziś Gdańsk jest jednym z najpiękniejszych miast w Polsce i ważnym ośrodkiem gospodarczym i kulturalnym. Pamięć o tragicznych wydarzeniach z lutego 1945 roku jest jednak stale żywa, a odbudowany Gdańsk jest symbolem triumfu życia nad śmiercią.

"Pożar Gdańska" to opowieść o tragedii, która dotknęła całe miasto. To także historia o nadziei i odbudowie, o tym, że nawet w najtrudniejszych czasach można odrodzić się z popiołów.

Pamiętając o wydarzeniach z lutego 1945 roku, doceniajmy piękno naszego miasta i starajmy się chronić je przed wszelkim złem.